Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | inrŭmo |
| II sing. | inrŭmas |
| III sing. | inrŭmat |
| I plur. | inrŭmāmus |
| II plur. | inrŭmātis |
| III plur. | inrŭmant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inrŭmābam |
| II sing. | inrŭmābas |
| III sing. | inrŭmābat |
| I plur. | inrŭmabāmus |
| II plur. | inrŭmabātis |
| III plur. | inrŭmābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inrŭmābo |
| II sing. | inrŭmābis |
| III sing. | inrŭmābit |
| I plur. | inrŭmabĭmus |
| II plur. | inrŭmabĭtis |
| III plur. | inrŭmābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | inrumavi |
| II sing. | inrumavisti |
| III sing. | inrumavit |
| I plur. | inrumavĭmus |
| II plur. | inrumavistis |
| III plur. | inrumavērunt, inrumavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inrumavĕram |
| II sing. | inrumavĕras |
| III sing. | inrumavĕrat |
| I plur. | inrumaverāmus |
| II plur. | inrumaverātis |
| III plur. | inrumavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inrumavĕro |
| II sing. | inrumavĕris |
| III sing. | inrumavĕrit |
| I plur. | inrumaverĭmus |
| II plur. | inrumaverĭtis |
| III plur. | inrumavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inrŭmem |
| II sing. | inrŭmes |
| III sing. | inrŭmet |
| I plur. | inrŭmēmus |
| II plur. | inrŭmētis |
| III plur. | inrŭment |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inrŭmārem |
| II sing. | inrŭmāres |
| III sing. | inrŭmāret |
| I plur. | inrŭmarēmus |
| II plur. | inrŭmarētis |
| III plur. | inrŭmārent |
| PARFAIT |
| I sing. | inrumavĕrim |
| II sing. | inrumavĕris |
| III sing. | inrumavĕrit |
| I plur. | inrumaverĭmus |
| II plur. | inrumaverĭtis |
| III plur. | inrumavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inrumavissem |
| II sing. | inrumavisses |
| III sing. | inrumavisset |
| I plur. | inrumavissēmus |
| II plur. | inrumavissētis |
| III plur. | inrumavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inrŭma |
| II plur. | inrŭmāte |
| FUTUR |
| II sing. | inrŭmāto |
| III sing. | inrŭmāto |
| II plur. | inrŭmatōte |
| III plur. | inrŭmanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inrŭmans, antis |
| FUTUR |
| inrumavūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inrŭmāre |
| PARFAIT |
| inrumavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inrumavūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inrumavūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inrŭmandi |
| Datif: | inrŭmando |
| Accusatif: | ad inrŭmandum |
| Ablatif: | inrŭmando |
| SUPIN |
| inrumavum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INRUMO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|