Déclinaison / Conjugueur latin
inrumpo - Diathèse active
(inrumpo, inrumpis, inrupi, inrumpĕre, inruptum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inrumpo |
| II sing. | inrumpis |
| III sing. | inrumpit |
| I plur. | inrumpĭmus |
| II plur. | inrumpĭtis |
| III plur. | inrumpunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inrumpēbam |
| II sing. | inrumpēbas |
| III sing. | inrumpēbat |
| I plur. | inrumpebāmus |
| II plur. | inrumpebātis |
| III plur. | inrumpēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inrumpam |
| II sing. | inrumpes |
| III sing. | inrumpet |
| I plur. | inrumpēmus |
| II plur. | inrumpētis |
| III plur. | inrumpent |
| PARFAIT |
| I sing. | inrupi |
| II sing. | inrupisti |
| III sing. | inrupit |
| I plur. | inrupĭmus |
| II plur. | inrupistis |
| III plur. | inrupērunt, inrupēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inrupĕram |
| II sing. | inrupĕras |
| III sing. | inrupĕrat |
| I plur. | inruperāmus |
| II plur. | inruperātis |
| III plur. | inrupĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inrupĕro |
| II sing. | inrupĕris |
| III sing. | inrupĕrit |
| I plur. | inruperĭmus |
| II plur. | inruperĭtis |
| III plur. | inrupĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inrumpam |
| II sing. | inrumpas |
| III sing. | inrumpat |
| I plur. | inrumpāmus |
| II plur. | inrumpātis |
| III plur. | inrumpant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inrumpĕrem |
| II sing. | inrumpĕres |
| III sing. | inrumpĕret |
| I plur. | inrumperēmus |
| II plur. | inrumperētis |
| III plur. | inrumpĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | inrupĕrim |
| II sing. | inrupĕris |
| III sing. | inrupĕrit |
| I plur. | inruperĭmus |
| II plur. | inruperĭtis |
| III plur. | inrupĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inrupissem |
| II sing. | inrupisses |
| III sing. | inrupisset |
| I plur. | inrupissēmus |
| II plur. | inrupissētis |
| III plur. | inrupissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inrumpĕ |
| II plur. | inrumpĭte |
| FUTUR |
| II sing. | inrumpĭto |
| III sing. | inrumpĭto |
| II plur. | inrumpitōte |
| III plur. | inrumpunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inrumpens, entis |
| FUTUR |
| inruptūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inrumpĕre |
| PARFAIT |
| inrupisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inruptūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inruptūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inrumpendi |
| Datif: | inrumpendo |
| Accusatif: | ad inrumpendum |
| Ablatif: | inrumpendo |
| SUPIN |
| inruptum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INRUMPO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|