Déclinaison / Conjugueur latin
insēmĭno - Diathèse active
(insēmĭno, insēmĭnas, inseminavi, insēmĭnāre, inseminatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | insēmĭno |
| II sing. | insēmĭnas |
| III sing. | insēmĭnat |
| I plur. | insēmĭnāmus |
| II plur. | insēmĭnātis |
| III plur. | insēmĭnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insēmĭnābam |
| II sing. | insēmĭnābas |
| III sing. | insēmĭnābat |
| I plur. | insēmĭnabāmus |
| II plur. | insēmĭnabātis |
| III plur. | insēmĭnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | insēmĭnābo |
| II sing. | insēmĭnābis |
| III sing. | insēmĭnābit |
| I plur. | insēmĭnabĭmus |
| II plur. | insēmĭnabĭtis |
| III plur. | insēmĭnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | inseminavi |
| II sing. | inseminavisti |
| III sing. | inseminavit |
| I plur. | inseminavĭmus |
| II plur. | inseminavistis |
| III plur. | inseminavērunt, inseminavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inseminavĕram |
| II sing. | inseminavĕras |
| III sing. | inseminavĕrat |
| I plur. | inseminaverāmus |
| II plur. | inseminaverātis |
| III plur. | inseminavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inseminavĕro |
| II sing. | inseminavĕris |
| III sing. | inseminavĕrit |
| I plur. | inseminaverĭmus |
| II plur. | inseminaverĭtis |
| III plur. | inseminavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | insēmĭnem |
| II sing. | insēmĭnes |
| III sing. | insēmĭnet |
| I plur. | insēmĭnēmus |
| II plur. | insēmĭnētis |
| III plur. | insēmĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insēmĭnārem |
| II sing. | insēmĭnāres |
| III sing. | insēmĭnāret |
| I plur. | insēmĭnarēmus |
| II plur. | insēmĭnarētis |
| III plur. | insēmĭnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | inseminavĕrim |
| II sing. | inseminavĕris |
| III sing. | inseminavĕrit |
| I plur. | inseminaverĭmus |
| II plur. | inseminaverĭtis |
| III plur. | inseminavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inseminavissem |
| II sing. | inseminavisses |
| III sing. | inseminavisset |
| I plur. | inseminavissēmus |
| II plur. | inseminavissētis |
| III plur. | inseminavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | insēmĭna |
| II plur. | insēmĭnāte |
| FUTUR |
| II sing. | insēmĭnāto |
| III sing. | insēmĭnāto |
| II plur. | insēmĭnatōte |
| III plur. | insēmĭnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| insēmĭnans, antis |
| FUTUR |
| inseminatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| insēmĭnāre |
| PARFAIT |
| inseminavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inseminatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inseminatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | insēmĭnandi |
| Datif: | insēmĭnando |
| Accusatif: | ad insēmĭnandum |
| Ablatif: | insēmĭnando |
| SUPIN |
| inseminatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSEMINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|