Déclinaison / Conjugueur latin
insēmĭnor - Diathèse passive
(insēmĭno, insēmĭnas, inseminavi, insēmĭnāre, inseminatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | insēmĭnor |
| II sing. | insēmĭnāris, insēmĭnāre |
| III sing. | insēmĭnātur |
| I plur. | insēmĭnāmur |
| II plur. | insēmĭnamĭni |
| III plur. | insēmĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insēmĭnābar |
| II sing. | insēmĭnabāris, insēmĭnabāre |
| III sing. | insēmĭnabātur |
| I plur. | insēmĭnabāmur |
| II plur. | insēmĭnabamĭni |
| III plur. | insēmĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | insēmĭnābor |
| II sing. | insēmĭnabĕris, insēmĭnabĕre |
| III sing. | insēmĭnabĭtur |
| I plur. | insēmĭnabĭmur |
| II plur. | insēmĭnabimĭni |
| III plur. | insēmĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | inseminatus, a, um sum |
| II sing. | inseminatus, a, um es |
| III sing. | inseminatus, a, um est |
| I plur. | inseminati, ae, a sumus |
| II plur. | inseminati, ae, a estis |
| III plur. | inseminati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inseminatus, a, um eram |
| II sing. | inseminatus, a, um eras |
| III sing. | inseminatus, a, um erat |
| I plur. | inseminati, ae, a eramus |
| II plur. | inseminati, ae, a eratis |
| III plur. | inseminati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inseminatus, a, um ero |
| II sing. | inseminatus, a, um eris |
| III sing. | inseminatus, a, um erit |
| I plur. | inseminati, ae, a erimus |
| II plur. | inseminati, ae, a eritis |
| III plur. | inseminati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | insēmĭner |
| II sing. | insēmĭnēris, insēmĭnēre |
| III sing. | insēmĭnētur |
| I plur. | insēmĭnēmur |
| II plur. | insēmĭnemĭni |
| III plur. | insēmĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insēmĭnārer |
| II sing. | insēmĭnarēris, insēmĭnarēre |
| III sing. | insēmĭnarētur |
| I plur. | insēmĭnarēmur |
| II plur. | insēmĭnaremĭni |
| III plur. | insēmĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inseminatus, a, um sim |
| II sing. | inseminatus, a, um sis |
| III sing. | inseminatus, a, um sit |
| I plur. | inseminati, ae, a simus |
| II plur. | inseminati, ae, a sitis |
| III plur. | inseminati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inseminatus, a, um essem |
| II sing. | inseminatus, a, um esses |
| III sing. | inseminatus, a, um esset |
| I plur. | inseminati, ae, a essemus |
| II plur. | inseminati, ae, a essetis |
| III plur. | inseminati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | insēmĭnāre |
| II plur. | insēmĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | insēmĭnātor |
| III sing. | insēmĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | insēmĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inseminatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| insēmĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inseminatus, a, um esse |
| Plurale: | inseminati, ae, a esse |
| FUTUR |
| inseminatum esse |
| GERUNDIVO |
| insēmĭnandus, a, um | |