Déclinaison / Conjugueur latin
insĭlĭo - Diathèse active
(insĭlĭo, insĭlis, insilivi, insĭlīre, insultum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | insĭlĭo |
| II sing. | insĭlis |
| III sing. | insĭlit |
| I plur. | insĭlīmus |
| II plur. | insĭlītis |
| III plur. | insĭlĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insĭliēbam |
| II sing. | insĭliēbas |
| III sing. | insĭliēbat |
| I plur. | insĭliebāmus |
| II plur. | insĭliebātis |
| III plur. | insĭliēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | insĭlĭam |
| II sing. | insĭlĭes |
| III sing. | insĭlĭet |
| I plur. | insĭliēmus |
| II plur. | insĭliētis |
| III plur. | insĭlĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | insilivi o insilui |
| II sing. | insilivisti o insiluisti |
| III sing. | insilivit o insiluit |
| I plur. | insilivĭmus o insiluĭmus |
| II plur. | insilivistis o insiluistis |
| III plur. | insilivērunt o insiluērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insilivĕram o insiluĕram |
| II sing. | insilivĕras o insiluĕras |
| III sing. | insilivĕrat o insiluĕrat |
| I plur. | insiliverāmus o insiluerāmus |
| II plur. | insiliverātis o insiluerātis |
| III plur. | insilivĕrant o insiluĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | insilivĕro o insiluĕro |
| II sing. | insilivĕris o insiluĕris |
| III sing. | insilivĕrit o insiluĕrit |
| I plur. | insiliverĭmus o insiluerĭmus |
| II plur. | insiliverĭtis o insiluerĭtis |
| III plur. | insilivĕrint o insiluĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | insĭlĭam |
| II sing. | insĭlĭas |
| III sing. | insĭlĭat |
| I plur. | insĭliāmus |
| II plur. | insĭliātis |
| III plur. | insĭlĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insĭlīrem |
| II sing. | insĭlīres |
| III sing. | insĭlīret |
| I plur. | insĭlirēmus |
| II plur. | insĭlirētis |
| III plur. | insĭlīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | insilivĕrim o insiluĕrim |
| II sing. | insilivĕris o insiluĕris |
| III sing. | insilivĕrit o insiluĕrit |
| I plur. | insiliverĭmus o insiluerĭmus |
| II plur. | insiliverĭtis o insiluerĭtis |
| III plur. | insilivĕrint o insiluĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insilivissem o insiluissem |
| II sing. | insilivisses o insiluisses |
| III sing. | insilivisset o insiluisset |
| I plur. | insilivissēmus o insiluissēmus |
| II plur. | insilivissētis o insiluissētis |
| III plur. | insilivissent o insiluissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | insĭli |
| II plur. | insĭlīte |
| FUTUR |
| II sing. | insĭlīto |
| III sing. | insĭlīto |
| II plur. | insĭlitōte |
| III plur. | insĭliunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| insĭliens, ientis |
| FUTUR |
| insultūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| insĭlīre |
| PARFAIT |
| insilivisse o insiluisse |
| FUTUR |
| Singolare: | insultūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | insultūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | insĭliendi |
| Datif: | insĭliendo |
| Accusatif: | ad insĭliendum |
| Ablatif: | insĭliendo |
| SUPIN |
| insultum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSILIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|