Déclinaison / Conjugueur latin
insĭmŭlor - Diathèse passive
(insĭmŭlo, insĭmŭlas, insimulavi, insĭmŭlāre, insimulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | insĭmŭlor |
| II sing. | insĭmŭlāris, insĭmŭlāre |
| III sing. | insĭmŭlātur |
| I plur. | insĭmŭlāmur |
| II plur. | insĭmŭlamĭni |
| III plur. | insĭmŭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insĭmŭlābar |
| II sing. | insĭmŭlabāris, insĭmŭlabāre |
| III sing. | insĭmŭlabātur |
| I plur. | insĭmŭlabāmur |
| II plur. | insĭmŭlabamĭni |
| III plur. | insĭmŭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | insĭmŭlābor |
| II sing. | insĭmŭlabĕris, insĭmŭlabĕre |
| III sing. | insĭmŭlabĭtur |
| I plur. | insĭmŭlabĭmur |
| II plur. | insĭmŭlabimĭni |
| III plur. | insĭmŭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | insimulatus, a, um sum |
| II sing. | insimulatus, a, um es |
| III sing. | insimulatus, a, um est |
| I plur. | insimulati, ae, a sumus |
| II plur. | insimulati, ae, a estis |
| III plur. | insimulati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insimulatus, a, um eram |
| II sing. | insimulatus, a, um eras |
| III sing. | insimulatus, a, um erat |
| I plur. | insimulati, ae, a eramus |
| II plur. | insimulati, ae, a eratis |
| III plur. | insimulati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | insimulatus, a, um ero |
| II sing. | insimulatus, a, um eris |
| III sing. | insimulatus, a, um erit |
| I plur. | insimulati, ae, a erimus |
| II plur. | insimulati, ae, a eritis |
| III plur. | insimulati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | insĭmŭler |
| II sing. | insĭmŭlēris, insĭmŭlēre |
| III sing. | insĭmŭlētur |
| I plur. | insĭmŭlēmur |
| II plur. | insĭmŭlemĭni |
| III plur. | insĭmŭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insĭmŭlārer |
| II sing. | insĭmŭlarēris, insĭmŭlarēre |
| III sing. | insĭmŭlarētur |
| I plur. | insĭmŭlarēmur |
| II plur. | insĭmŭlaremĭni |
| III plur. | insĭmŭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | insimulatus, a, um sim |
| II sing. | insimulatus, a, um sis |
| III sing. | insimulatus, a, um sit |
| I plur. | insimulati, ae, a simus |
| II plur. | insimulati, ae, a sitis |
| III plur. | insimulati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insimulatus, a, um essem |
| II sing. | insimulatus, a, um esses |
| III sing. | insimulatus, a, um esset |
| I plur. | insimulati, ae, a essemus |
| II plur. | insimulati, ae, a essetis |
| III plur. | insimulati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | insĭmŭlāre |
| II plur. | insĭmŭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | insĭmŭlātor |
| III sing. | insĭmŭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | insĭmŭlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| insimulatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| insĭmŭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | insimulatus, a, um esse |
| Plurale: | insimulati, ae, a esse |
| FUTUR |
| insimulatum esse |
| GERUNDIVO |
| insĭmŭlandus, a, um | |