Déclinaison / Conjugueur latin
insĭnŭor - Diathèse passive
(insĭnŭo, insĭnŭas, insinuavi, insĭnŭāre, insinuatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | insĭnŭor |
| II sing. | insĭnŭāris, insĭnŭāre |
| III sing. | insĭnŭātur |
| I plur. | insĭnŭāmur |
| II plur. | insĭnŭamĭni |
| III plur. | insĭnŭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insĭnŭābar |
| II sing. | insĭnŭabāris, insĭnŭabāre |
| III sing. | insĭnŭabātur |
| I plur. | insĭnŭabāmur |
| II plur. | insĭnŭabamĭni |
| III plur. | insĭnŭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | insĭnŭābor |
| II sing. | insĭnŭabĕris, insĭnŭabĕre |
| III sing. | insĭnŭabĭtur |
| I plur. | insĭnŭabĭmur |
| II plur. | insĭnŭabimĭni |
| III plur. | insĭnŭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | insinuatus, a, um sum |
| II sing. | insinuatus, a, um es |
| III sing. | insinuatus, a, um est |
| I plur. | insinuati, ae, a sumus |
| II plur. | insinuati, ae, a estis |
| III plur. | insinuati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insinuatus, a, um eram |
| II sing. | insinuatus, a, um eras |
| III sing. | insinuatus, a, um erat |
| I plur. | insinuati, ae, a eramus |
| II plur. | insinuati, ae, a eratis |
| III plur. | insinuati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | insinuatus, a, um ero |
| II sing. | insinuatus, a, um eris |
| III sing. | insinuatus, a, um erit |
| I plur. | insinuati, ae, a erimus |
| II plur. | insinuati, ae, a eritis |
| III plur. | insinuati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | insĭnŭer |
| II sing. | insĭnŭēris, insĭnŭēre |
| III sing. | insĭnŭētur |
| I plur. | insĭnŭēmur |
| II plur. | insĭnŭemĭni |
| III plur. | insĭnŭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insĭnŭārer |
| II sing. | insĭnŭarēris, insĭnŭarēre |
| III sing. | insĭnŭarētur |
| I plur. | insĭnŭarēmur |
| II plur. | insĭnŭaremĭni |
| III plur. | insĭnŭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | insinuatus, a, um sim |
| II sing. | insinuatus, a, um sis |
| III sing. | insinuatus, a, um sit |
| I plur. | insinuati, ae, a simus |
| II plur. | insinuati, ae, a sitis |
| III plur. | insinuati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insinuatus, a, um essem |
| II sing. | insinuatus, a, um esses |
| III sing. | insinuatus, a, um esset |
| I plur. | insinuati, ae, a essemus |
| II plur. | insinuati, ae, a essetis |
| III plur. | insinuati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | insĭnŭāre |
| II plur. | insĭnŭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | insĭnŭātor |
| III sing. | insĭnŭātor |
| II plur. | |
| III plur. | insĭnŭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| insinuatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| insĭnŭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | insinuatus, a, um esse |
| Plurale: | insinuati, ae, a esse |
| FUTUR |
| insinuatum esse |
| GERUNDIVO |
| insĭnŭandus, a, um |
| SUPIN |
| insinuatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSINUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|