Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | insĭpĭens |
| Gen. | insipientis |
| Dat. | insipienti |
| Acc. | insipientem |
| Abl. | insipienti |
| Voc. | insĭpĭens |
| PLURIEL |
| Nom. | insipientes |
| Gen. | insipientĭum |
| Dat. | insipientĭbus |
| Acc. | insipientes |
| Abl. | insipientĭbus |
| Voc. | insipientes |
| SINGULIER |
| Nom. | insĭpĭens |
| Gen. | insipientis |
| Dat. | insipienti |
| Acc. | insipientem |
| Abl. | insipienti |
| Voc. | insĭpĭens |
| PLURIEL |
| Nom. | insipientes |
| Gen. | insipientĭum |
| Dat. | insipientĭbus |
| Acc. | insipientes |
| Abl. | insipientĭbus |
| Voc. | insipientes |
| SINGULIER |
| Nom. | insĭpĭens |
| Gen. | insipientis |
| Dat. | insipienti |
| Acc. | insĭpĭens |
| Abl. | insipienti |
| Voc. | insĭpĭens |
| PLURIEL |
| Nom. | insipientĭa |
| Gen. | insipientĭum |
| Dat. | insipientĭbus |
| Acc. | insipientĭa |
| Abl. | insipientĭbus | |