Déclinaison / Conjugueur latin
insĭmŭlo - Diathèse active
(insĭmŭlo, insĭmŭlas, insimulavi, insĭmŭlāre, insimulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | insĭmŭlo |
| II sing. | insĭmŭlas |
| III sing. | insĭmŭlat |
| I plur. | insĭmŭlāmus |
| II plur. | insĭmŭlātis |
| III plur. | insĭmŭlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insĭmŭlābam |
| II sing. | insĭmŭlābas |
| III sing. | insĭmŭlābat |
| I plur. | insĭmŭlabāmus |
| II plur. | insĭmŭlabātis |
| III plur. | insĭmŭlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | insĭmŭlābo |
| II sing. | insĭmŭlābis |
| III sing. | insĭmŭlābit |
| I plur. | insĭmŭlabĭmus |
| II plur. | insĭmŭlabĭtis |
| III plur. | insĭmŭlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | insimulavi |
| II sing. | insimulavisti |
| III sing. | insimulavit |
| I plur. | insimulavĭmus |
| II plur. | insimulavistis |
| III plur. | insimulavērunt, insimulavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insimulavĕram |
| II sing. | insimulavĕras |
| III sing. | insimulavĕrat |
| I plur. | insimulaverāmus |
| II plur. | insimulaverātis |
| III plur. | insimulavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | insimulavĕro |
| II sing. | insimulavĕris |
| III sing. | insimulavĕrit |
| I plur. | insimulaverĭmus |
| II plur. | insimulaverĭtis |
| III plur. | insimulavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | insĭmŭlem |
| II sing. | insĭmŭles |
| III sing. | insĭmŭlet |
| I plur. | insĭmŭlēmus |
| II plur. | insĭmŭlētis |
| III plur. | insĭmŭlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insĭmŭlārem |
| II sing. | insĭmŭlāres |
| III sing. | insĭmŭlāret |
| I plur. | insĭmŭlarēmus |
| II plur. | insĭmŭlarētis |
| III plur. | insĭmŭlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | insimulavĕrim |
| II sing. | insimulavĕris |
| III sing. | insimulavĕrit |
| I plur. | insimulaverĭmus |
| II plur. | insimulaverĭtis |
| III plur. | insimulavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insimulavissem |
| II sing. | insimulavisses |
| III sing. | insimulavisset |
| I plur. | insimulavissēmus |
| II plur. | insimulavissētis |
| III plur. | insimulavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | insĭmŭla |
| II plur. | insĭmŭlāte |
| FUTUR |
| II sing. | insĭmŭlāto |
| III sing. | insĭmŭlāto |
| II plur. | insĭmŭlatōte |
| III plur. | insĭmŭlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| insĭmŭlans, antis |
| FUTUR |
| insimulatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| insĭmŭlāre |
| PARFAIT |
| insimulavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | insimulatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | insimulatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | insĭmŭlandi |
| Datif: | insĭmŭlando |
| Accusatif: | ad insĭmŭlandum |
| Ablatif: | insĭmŭlando |
| SUPIN |
| insimulatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSIMULO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|