Déclinaison / Conjugueur latin
instillo - Diathèse active
(instillo, instillas, instillavi, instillāre, instillatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | instillo |
| II sing. | instillas |
| III sing. | instillat |
| I plur. | instillāmus |
| II plur. | instillātis |
| III plur. | instillant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instillābam |
| II sing. | instillābas |
| III sing. | instillābat |
| I plur. | instillabāmus |
| II plur. | instillabātis |
| III plur. | instillābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | instillābo |
| II sing. | instillābis |
| III sing. | instillābit |
| I plur. | instillabĭmus |
| II plur. | instillabĭtis |
| III plur. | instillābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | instillavi |
| II sing. | instillavisti |
| III sing. | instillavit |
| I plur. | instillavĭmus |
| II plur. | instillavistis |
| III plur. | instillavērunt, instillavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instillavĕram |
| II sing. | instillavĕras |
| III sing. | instillavĕrat |
| I plur. | instillaverāmus |
| II plur. | instillaverātis |
| III plur. | instillavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | instillavĕro |
| II sing. | instillavĕris |
| III sing. | instillavĕrit |
| I plur. | instillaverĭmus |
| II plur. | instillaverĭtis |
| III plur. | instillavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | instillem |
| II sing. | instilles |
| III sing. | instillet |
| I plur. | instillēmus |
| II plur. | instillētis |
| III plur. | instillent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instillārem |
| II sing. | instillāres |
| III sing. | instillāret |
| I plur. | instillarēmus |
| II plur. | instillarētis |
| III plur. | instillārent |
| PARFAIT |
| I sing. | instillavĕrim |
| II sing. | instillavĕris |
| III sing. | instillavĕrit |
| I plur. | instillaverĭmus |
| II plur. | instillaverĭtis |
| III plur. | instillavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instillavissem |
| II sing. | instillavisses |
| III sing. | instillavisset |
| I plur. | instillavissēmus |
| II plur. | instillavissētis |
| III plur. | instillavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | instilla |
| II plur. | instillāte |
| FUTUR |
| II sing. | instillāto |
| III sing. | instillāto |
| II plur. | instillatōte |
| III plur. | instillanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| instillans, antis |
| FUTUR |
| instillatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| instillāre |
| PARFAIT |
| instillavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | instillatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | instillatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | instillandi |
| Datif: | instillando |
| Accusatif: | ad instillandum |
| Ablatif: | instillando |
| SUPIN |
| instillatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSTILLO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|