Déclinaison / Conjugueur latin
instillor - Diathèse passive
(instillo, instillas, instillavi, instillāre, instillatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | instillor |
| II sing. | instillāris, instillāre |
| III sing. | instillātur |
| I plur. | instillāmur |
| II plur. | instillamĭni |
| III plur. | instillantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instillābar |
| II sing. | instillabāris, instillabāre |
| III sing. | instillabātur |
| I plur. | instillabāmur |
| II plur. | instillabamĭni |
| III plur. | instillabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | instillābor |
| II sing. | instillabĕris, instillabĕre |
| III sing. | instillabĭtur |
| I plur. | instillabĭmur |
| II plur. | instillabimĭni |
| III plur. | instillabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | instillatus, a, um sum |
| II sing. | instillatus, a, um es |
| III sing. | instillatus, a, um est |
| I plur. | instillati, ae, a sumus |
| II plur. | instillati, ae, a estis |
| III plur. | instillati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instillatus, a, um eram |
| II sing. | instillatus, a, um eras |
| III sing. | instillatus, a, um erat |
| I plur. | instillati, ae, a eramus |
| II plur. | instillati, ae, a eratis |
| III plur. | instillati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | instillatus, a, um ero |
| II sing. | instillatus, a, um eris |
| III sing. | instillatus, a, um erit |
| I plur. | instillati, ae, a erimus |
| II plur. | instillati, ae, a eritis |
| III plur. | instillati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | instiller |
| II sing. | instillēris, instillēre |
| III sing. | instillētur |
| I plur. | instillēmur |
| II plur. | instillemĭni |
| III plur. | instillentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instillārer |
| II sing. | instillarēris, instillarēre |
| III sing. | instillarētur |
| I plur. | instillarēmur |
| II plur. | instillaremĭni |
| III plur. | instillarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | instillatus, a, um sim |
| II sing. | instillatus, a, um sis |
| III sing. | instillatus, a, um sit |
| I plur. | instillati, ae, a simus |
| II plur. | instillati, ae, a sitis |
| III plur. | instillati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instillatus, a, um essem |
| II sing. | instillatus, a, um esses |
| III sing. | instillatus, a, um esset |
| I plur. | instillati, ae, a essemus |
| II plur. | instillati, ae, a essetis |
| III plur. | instillati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | instillāre |
| II plur. | instillamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | instillātor |
| III sing. | instillātor |
| II plur. | |
| III plur. | instillantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| instillatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| instillāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | instillatus, a, um esse |
| Plurale: | instillati, ae, a esse |
| FUTUR |
| instillatum esse |
| GERUNDIVO |
| instillandus, a, um | |