Déclinaison / Conjugueur latin
insulĭor - Diathèse passive
(insulĭo, insulis, insulivi, insulīre, insultum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | insulĭor |
| II sing. | insulīris, insulīre |
| III sing. | insulītur |
| I plur. | insulīmur |
| II plur. | insulimĭni |
| III plur. | insuliuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insuliēbar |
| II sing. | insuliebāris, insuliebāre |
| III sing. | insuliebātur |
| I plur. | insuliebāmur |
| II plur. | insuliebamĭni |
| III plur. | insuliebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | insulĭar |
| II sing. | insuliēris, insuliēre |
| III sing. | insuliētur |
| I plur. | insuliēmur |
| II plur. | insuliemĭni |
| III plur. | insulientur |
| PARFAIT |
| I sing. | insultus, a, um sum |
| II sing. | insultus, a, um es |
| III sing. | insultus, a, um est |
| I plur. | insulti, ae, a sumus |
| II plur. | insulti, ae, a estis |
| III plur. | insulti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insultus, a, um eram |
| II sing. | insultus, a, um eras |
| III sing. | insultus, a, um erat |
| I plur. | insulti, ae, a eramus |
| II plur. | insulti, ae, a eratis |
| III plur. | insulti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | insultus, a, um ero |
| II sing. | insultus, a, um eris |
| III sing. | insultus, a, um erit |
| I plur. | insulti, ae, a erimus |
| II plur. | insulti, ae, a eritis |
| III plur. | insulti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | insulĭar |
| II sing. | insuliāris, insuliāre |
| III sing. | insuliātur |
| I plur. | insuliāmur |
| II plur. | insuliamĭni |
| III plur. | insuliantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insulīrer |
| II sing. | insulirēris, insulivirēre |
| III sing. | insulirētur |
| I plur. | insulirēmur |
| II plur. | insulirēmini |
| III plur. | insulirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | insultus, a, um sim |
| II sing. | insultus, a, um sis |
| III sing. | insultus, a, um sit |
| I plur. | insulti, ae, a simus |
| II plur. | insulti, ae, a sitis |
| III plur. | insulti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insultus, a, um essem |
| II sing. | insultus, a, um esses |
| III sing. | insultus, a, um esset |
| I plur. | insulti, ae, a essemus |
| II plur. | insulti, ae, a essetis |
| III plur. | insulti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | insulīre |
| II plur. | insulimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | insulītor |
| III sing. | insulītor |
| II plur. | |
| III plur. | insuliuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| insultus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| insulīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | insultus, a, um esse |
| Plurale: | insulti, ae, a esse |
| FUTUR |
| insultum esse |
| GERUNDIVO |
| insuliendus, a, um |
| SUPIN |
| insultu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSULIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|