Déclinaison / Conjugueur latin
interpōno - Diathèse active
(interpōno, interpōnis, interposui, interpōnĕre, interpositum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | interpōno |
| II sing. | interpōnis |
| III sing. | interpōnit |
| I plur. | interpōnĭmus |
| II plur. | interpōnĭtis |
| III plur. | interpōnunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | interpōnēbam |
| II sing. | interpōnēbas |
| III sing. | interpōnēbat |
| I plur. | interpōnebāmus |
| II plur. | interpōnebātis |
| III plur. | interpōnēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | interpōnam |
| II sing. | interpōnes |
| III sing. | interpōnet |
| I plur. | interpōnēmus |
| II plur. | interpōnētis |
| III plur. | interpōnent |
| PARFAIT |
| I sing. | interposui |
| II sing. | interposuisti |
| III sing. | interposuit |
| I plur. | interposuĭmus |
| II plur. | interposuistis |
| III plur. | interposuērunt, interposuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interposuĕram |
| II sing. | interposuĕras |
| III sing. | interposuĕrat |
| I plur. | interposuerāmus |
| II plur. | interposuerātis |
| III plur. | interposuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | interposuĕro |
| II sing. | interposuĕris |
| III sing. | interposuĕrit |
| I plur. | interposuerĭmus |
| II plur. | interposuerĭtis |
| III plur. | interposuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | interpōnam |
| II sing. | interpōnas |
| III sing. | interpōnat |
| I plur. | interpōnāmus |
| II plur. | interpōnātis |
| III plur. | interpōnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | interpōnĕrem |
| II sing. | interpōnĕres |
| III sing. | interpōnĕret |
| I plur. | interpōnerēmus |
| II plur. | interpōnerētis |
| III plur. | interpōnĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | interposuĕrim |
| II sing. | interposuĕris |
| III sing. | interposuĕrit |
| I plur. | interposuerĭmus |
| II plur. | interposuerĭtis |
| III plur. | interposuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interposuissem |
| II sing. | interposuisses |
| III sing. | interposuisset |
| I plur. | interposuissēmus |
| II plur. | interposuissētis |
| III plur. | interposuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | interpōnĕ |
| II plur. | interpōnĭte |
| FUTUR |
| II sing. | interpōnĭto |
| III sing. | interpōnĭto |
| II plur. | interpōnitōte |
| III plur. | interpōnunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| interpōnens, entis |
| FUTUR |
| interpositūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| interpōnĕre |
| PARFAIT |
| interposuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | interpositūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | interpositūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | interpōnendi |
| Datif: | interpōnendo |
| Accusatif: | ad interpōnendum |
| Ablatif: | interpōnendo |
| SUPIN |
| interpositum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERPONO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|