Déclinaison / Conjugueur latin
interpōnor - Diathèse passive
(interpōno, interpōnis, interposui, interpōnĕre, interpositum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | interpōnor |
| II sing. | interpōnĕris, interpōnĕre |
| III sing. | interpōnĭtur |
| I plur. | interpōnĭmur |
| II plur. | interpōnimĭni |
| III plur. | interpōnuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | interpōnēbar |
| II sing. | interpōnebāris, interpōnebāre |
| III sing. | interpōnebātur |
| I plur. | interpōnebāmur |
| II plur. | interpōnebamĭni |
| III plur. | interpōnebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | interpōnar |
| II sing. | interpōnēris, interpōnēre |
| III sing. | interpōnētur |
| I plur. | interpōnēmur |
| II plur. | interpōnemĭni |
| III plur. | interpōnentur |
| PARFAIT |
| I sing. | interpositus, a, um sum |
| II sing. | interpositus, a, um es |
| III sing. | interpositus, a, um est |
| I plur. | interpositi, ae, a sumus |
| II plur. | interpositi, ae, a estis |
| III plur. | interpositi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interpositus, a, um eram |
| II sing. | interpositus, a, um eras |
| III sing. | interpositus, a, um erat |
| I plur. | interpositi, ae, a eramus |
| II plur. | interpositi, ae, a eratis |
| III plur. | interpositi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | interpositus, a, um ero |
| II sing. | interpositus, a, um eris |
| III sing. | interpositus, a, um erit |
| I plur. | interpositi, ae, a erimus |
| II plur. | interpositi, ae, a eritis |
| III plur. | interpositi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | interpōnar |
| II sing. | interpōnāris, interpōnāre |
| III sing. | interpōnātur |
| I plur. | interpōnāmur |
| II plur. | interpōnamĭni |
| III plur. | interpōnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | interpōnĕrer |
| II sing. | interpōnerēris, interpōnerēre |
| III sing. | interpōnerētur |
| I plur. | interpōnerēmur |
| II plur. | interpōneremĭni |
| III plur. | interpōnerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | interpositus, a, um sim |
| II sing. | interpositus, a, um sis |
| III sing. | interpositus, a, um sit |
| I plur. | interpositi, ae, a simus |
| II plur. | interpositi, ae, a sitis |
| III plur. | interpositi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interpositus, a, um essem |
| II sing. | interpositus, a, um esses |
| III sing. | interpositus, a, um esset |
| I plur. | interpositi, ae, a essemus |
| II plur. | interpositi, ae, a essetis |
| III plur. | interpositi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | interpōnĕre |
| II plur. | interpōnimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | interpōnĭtor |
| III sing. | interpōnĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | interpōnuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| interpositus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| interpōni |
| PARFAIT |
| Singolare: | interpositus, a, um esse |
| Plurale: | interpositi, ae, a esse |
| FUTUR |
| interpositum esse |
| GERUNDIVO |
| interpōnendus, a, um |
| SUPIN |
| interpositu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERPONOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|