Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | interrogativus |
| Gen. | interrogativi |
| Dat. | interrogativo |
| Acc. | interrogativum |
| Abl. | interrogativo |
| Voc. | interrogative |
| PLURIEL |
| Nom. | interrogativi |
| Gen. | interrogativōrum |
| Dat. | interrogativis |
| Acc. | interrogativos |
| Abl. | interrogativis |
| Voc. | interrogativi |
| SINGULIER |
| Nom. | interrogativă |
| Gen. | interrogativae |
| Dat. | interrogativae |
| Acc. | interrogativam |
| Abl. | interrogativā |
| Voc. | interrogativă |
| PLURIEL |
| Nom. | interrogativae |
| Gen. | interrogativārum |
| Dat. | interrogativis |
| Acc. | interrogativas |
| Abl. | interrogativis |
| Voc. | interrogativae |
| SINGULIER |
| Nom. | interrogativum |
| Gen. | interrogativi |
| Dat. | interrogativo |
| Acc. | interrogativum |
| Abl. | interrogativo |
| Voc. | interrogativum |
| PLURIEL |
| Nom. | interrogativa |
| Gen. | interrogativōrum |
| Dat. | interrogativis |
| Acc. | interrogativa |
| Abl. | interrogativis | |