Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | invitiabilis |
| Gen. | invitiabilis |
| Dat. | invitiabili |
| Acc. | invitiabilem |
| Abl. | invitiabili |
| Voc. | invitiabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | invitiabiles |
| Gen. | invitiabilĭum |
| Dat. | invitiabilĭbus |
| Acc. | invitiabiles |
| Abl. | invitiabilĭbus |
| Voc. | invitiabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | invitiabilis |
| Gen. | invitiabilis |
| Dat. | invitiabili |
| Acc. | invitiabilem |
| Abl. | invitiabili |
| Voc. | invitiabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | invitiabiles |
| Gen. | invitiabilĭum |
| Dat. | invitiabilĭbus |
| Acc. | invitiabiles |
| Abl. | invitiabilĭbus |
| Voc. | invitiabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | invitiabile |
| Gen. | invitiabilis |
| Dat. | invitiabili |
| Acc. | invitiabile |
| Abl. | invitiabili |
| Voc. | invitiabile |
| PLURIEL |
| Nom. | invitiabilĭa |
| Gen. | invitiabilĭum |
| Dat. | invitiabilĭbus |
| Acc. | invitiabilĭa |
| Abl. | invitiabilĭbus | |