Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | invitus |
| Gen. | inviti |
| Dat. | invito |
| Acc. | invitum |
| Abl. | invito |
| Voc. | invite |
| PLURIEL |
| Nom. | inviti |
| Gen. | invitōrum |
| Dat. | invitis |
| Acc. | invitos |
| Abl. | invitis |
| Voc. | inviti |
| SINGULIER |
| Nom. | invită |
| Gen. | invitae |
| Dat. | invitae |
| Acc. | invitam |
| Abl. | invitā |
| Voc. | invită |
| PLURIEL |
| Nom. | invitae |
| Gen. | invitārum |
| Dat. | invitis |
| Acc. | invitas |
| Abl. | invitis |
| Voc. | invitae |
| SINGULIER |
| Nom. | invitum |
| Gen. | inviti |
| Dat. | invito |
| Acc. | invitum |
| Abl. | invito |
| Voc. | invitum |
| PLURIEL |
| Nom. | invita |
| Gen. | invitōrum |
| Dat. | invitis |
| Acc. | invita |
| Abl. | invitis | |