Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | irrĕdux |
| Gen. | irreducis |
| Dat. | irreduci |
| Acc. | irreducem |
| Abl. | irreduci |
| Voc. | irrĕdux |
| PLURIEL |
| Nom. | irreduces |
| Gen. | irreducĭum |
| Dat. | irreducĭbus |
| Acc. | irreduces |
| Abl. | irreducĭbus |
| Voc. | irreduces |
| SINGULIER |
| Nom. | irrĕdux |
| Gen. | irreducis |
| Dat. | irreduci |
| Acc. | irreducem |
| Abl. | irreduci |
| Voc. | irrĕdux |
| PLURIEL |
| Nom. | irreduces |
| Gen. | irreducĭum |
| Dat. | irreducĭbus |
| Acc. | irreduces |
| Abl. | irreducĭbus |
| Voc. | irreduces |
| SINGULIER |
| Nom. | irrĕdux |
| Gen. | irreducis |
| Dat. | irreduci |
| Acc. | irrĕdux |
| Abl. | irreduci |
| Voc. | irrĕdux |
| PLURIEL |
| Nom. | irreducĭa |
| Gen. | irreducĭum |
| Dat. | irreducĭbus |
| Acc. | irreducĭa |
| Abl. | irreducĭbus | |