Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | irrefutabilis |
| Gen. | irrefutabilis |
| Dat. | irrefutabili |
| Acc. | irrefutabilem |
| Abl. | irrefutabili |
| Voc. | irrefutabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | irrefutabiles |
| Gen. | irrefutabilĭum |
| Dat. | irrefutabilĭbus |
| Acc. | irrefutabiles |
| Abl. | irrefutabilĭbus |
| Voc. | irrefutabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | irrefutabilis |
| Gen. | irrefutabilis |
| Dat. | irrefutabili |
| Acc. | irrefutabilem |
| Abl. | irrefutabili |
| Voc. | irrefutabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | irrefutabiles |
| Gen. | irrefutabilĭum |
| Dat. | irrefutabilĭbus |
| Acc. | irrefutabiles |
| Abl. | irrefutabilĭbus |
| Voc. | irrefutabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | irrefutabile |
| Gen. | irrefutabilis |
| Dat. | irrefutabili |
| Acc. | irrefutabile |
| Abl. | irrefutabili |
| Voc. | irrefutabile |
| PLURIEL |
| Nom. | irrefutabilĭa |
| Gen. | irrefutabilĭum |
| Dat. | irrefutabilĭbus |
| Acc. | irrefutabilĭa |
| Abl. | irrefutabilĭbus | |