Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | irrefutatus |
| Gen. | irrefutati |
| Dat. | irrefutato |
| Acc. | irrefutatum |
| Abl. | irrefutato |
| Voc. | irrefutate |
| PLURIEL |
| Nom. | irrefutati |
| Gen. | irrefutatōrum |
| Dat. | irrefutatis |
| Acc. | irrefutatos |
| Abl. | irrefutatis |
| Voc. | irrefutati |
| SINGULIER |
| Nom. | irrefutată |
| Gen. | irrefutatae |
| Dat. | irrefutatae |
| Acc. | irrefutatam |
| Abl. | irrefutatā |
| Voc. | irrefutată |
| PLURIEL |
| Nom. | irrefutatae |
| Gen. | irrefutatārum |
| Dat. | irrefutatis |
| Acc. | irrefutatas |
| Abl. | irrefutatis |
| Voc. | irrefutatae |
| SINGULIER |
| Nom. | irrefutatum |
| Gen. | irrefutati |
| Dat. | irrefutato |
| Acc. | irrefutatum |
| Abl. | irrefutato |
| Voc. | irrefutatum |
| PLURIEL |
| Nom. | irrefutata |
| Gen. | irrefutatōrum |
| Dat. | irrefutatis |
| Acc. | irrefutata |
| Abl. | irrefutatis | |