Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | irrītor |
| II sing. | irrītāris, irrītāre |
| III sing. | irrītātur |
| I plur. | irrītāmur |
| II plur. | irrītamĭni |
| III plur. | irrītantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | irrītābar |
| II sing. | irrītabāris, irrītabāre |
| III sing. | irrītabātur |
| I plur. | irrītabāmur |
| II plur. | irrītabamĭni |
| III plur. | irrītabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | irrītābor |
| II sing. | irrītabĕris, irrītabĕre |
| III sing. | irrītabĭtur |
| I plur. | irrītabĭmur |
| II plur. | irrītabimĭni |
| III plur. | irrītabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | irritatus, a, um sum |
| II sing. | irritatus, a, um es |
| III sing. | irritatus, a, um est |
| I plur. | irritati, ae, a sumus |
| II plur. | irritati, ae, a estis |
| III plur. | irritati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | irritatus, a, um eram |
| II sing. | irritatus, a, um eras |
| III sing. | irritatus, a, um erat |
| I plur. | irritati, ae, a eramus |
| II plur. | irritati, ae, a eratis |
| III plur. | irritati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | irritatus, a, um ero |
| II sing. | irritatus, a, um eris |
| III sing. | irritatus, a, um erit |
| I plur. | irritati, ae, a erimus |
| II plur. | irritati, ae, a eritis |
| III plur. | irritati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | irrīter |
| II sing. | irrītēris, irrītēre |
| III sing. | irrītētur |
| I plur. | irrītēmur |
| II plur. | irrītemĭni |
| III plur. | irrītentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | irrītārer |
| II sing. | irrītarēris, irrītarēre |
| III sing. | irrītarētur |
| I plur. | irrītarēmur |
| II plur. | irrītaremĭni |
| III plur. | irrītarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | irritatus, a, um sim |
| II sing. | irritatus, a, um sis |
| III sing. | irritatus, a, um sit |
| I plur. | irritati, ae, a simus |
| II plur. | irritati, ae, a sitis |
| III plur. | irritati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | irritatus, a, um essem |
| II sing. | irritatus, a, um esses |
| III sing. | irritatus, a, um esset |
| I plur. | irritati, ae, a essemus |
| II plur. | irritati, ae, a essetis |
| III plur. | irritati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | irrītāre |
| II plur. | irrītamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | irrītātor |
| III sing. | irrītātor |
| II plur. | |
| III plur. | irrītantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| irritatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| irrītāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | irritatus, a, um esse |
| Plurale: | irritati, ae, a esse |
| FUTUR |
| irritatum esse |
| GERUNDIVO |
| irrītandus, a, um | |