Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | irritus |
| Gen. | irriti |
| Dat. | irrito |
| Acc. | irritum |
| Abl. | irrito |
| Voc. | irrite |
| PLURIEL |
| Nom. | irriti |
| Gen. | irritōrum |
| Dat. | irritis |
| Acc. | irritos |
| Abl. | irritis |
| Voc. | irriti |
| SINGULIER |
| Nom. | irrită |
| Gen. | irritae |
| Dat. | irritae |
| Acc. | irritam |
| Abl. | irritā |
| Voc. | irrită |
| PLURIEL |
| Nom. | irritae |
| Gen. | irritārum |
| Dat. | irritis |
| Acc. | irritas |
| Abl. | irritis |
| Voc. | irritae |
| SINGULIER |
| Nom. | irritum |
| Gen. | irriti |
| Dat. | irrito |
| Acc. | irritum |
| Abl. | irrito |
| Voc. | irritum |
| PLURIEL |
| Nom. | irrita |
| Gen. | irritōrum |
| Dat. | irritis |
| Acc. | irrita |
| Abl. | irritis | |