Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | irruptus |
| Gen. | irrupti |
| Dat. | irrupto |
| Acc. | irruptum |
| Abl. | irrupto |
| Voc. | irrupte |
| PLURIEL |
| Nom. | irrupti |
| Gen. | irruptōrum |
| Dat. | irruptis |
| Acc. | irruptos |
| Abl. | irruptis |
| Voc. | irrupti |
| SINGULIER |
| Nom. | irruptă |
| Gen. | irruptae |
| Dat. | irruptae |
| Acc. | irruptam |
| Abl. | irruptā |
| Voc. | irruptă |
| PLURIEL |
| Nom. | irruptae |
| Gen. | irruptārum |
| Dat. | irruptis |
| Acc. | irruptas |
| Abl. | irruptis |
| Voc. | irruptae |
| SINGULIER |
| Nom. | irruptum |
| Gen. | irrupti |
| Dat. | irrupto |
| Acc. | irruptum |
| Abl. | irrupto |
| Voc. | irruptum |
| PLURIEL |
| Nom. | irrupta |
| Gen. | irruptōrum |
| Dat. | irruptis |
| Acc. | irrupta |
| Abl. | irruptis | |