Déclinaison / Conjugueur latin
irrumpor - Diathèse passive
(irrumpo, irrumpis, irrupi, irrumpĕre, irruptum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | irrumpor |
| II sing. | irrumpĕris, irrumpĕre |
| III sing. | irrumpĭtur |
| I plur. | irrumpĭmur |
| II plur. | irrumpimĭni |
| III plur. | irrumpuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | irrumpēbar |
| II sing. | irrumpebāris, irrumpebāre |
| III sing. | irrumpebātur |
| I plur. | irrumpebāmur |
| II plur. | irrumpebamĭni |
| III plur. | irrumpebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | irrumpar |
| II sing. | irrumpēris, irrumpēre |
| III sing. | irrumpētur |
| I plur. | irrumpēmur |
| II plur. | irrumpemĭni |
| III plur. | irrumpentur |
| PARFAIT |
| I sing. | irruptus, a, um sum |
| II sing. | irruptus, a, um es |
| III sing. | irruptus, a, um est |
| I plur. | irrupti, ae, a sumus |
| II plur. | irrupti, ae, a estis |
| III plur. | irrupti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | irruptus, a, um eram |
| II sing. | irruptus, a, um eras |
| III sing. | irruptus, a, um erat |
| I plur. | irrupti, ae, a eramus |
| II plur. | irrupti, ae, a eratis |
| III plur. | irrupti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | irruptus, a, um ero |
| II sing. | irruptus, a, um eris |
| III sing. | irruptus, a, um erit |
| I plur. | irrupti, ae, a erimus |
| II plur. | irrupti, ae, a eritis |
| III plur. | irrupti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | irrumpar |
| II sing. | irrumpāris, irrumpāre |
| III sing. | irrumpātur |
| I plur. | irrumpāmur |
| II plur. | irrumpamĭni |
| III plur. | irrumpantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | irrumpĕrer |
| II sing. | irrumperēris, irrumperēre |
| III sing. | irrumperētur |
| I plur. | irrumperēmur |
| II plur. | irrumperemĭni |
| III plur. | irrumperentur |
| PARFAIT |
| I sing. | irruptus, a, um sim |
| II sing. | irruptus, a, um sis |
| III sing. | irruptus, a, um sit |
| I plur. | irrupti, ae, a simus |
| II plur. | irrupti, ae, a sitis |
| III plur. | irrupti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | irruptus, a, um essem |
| II sing. | irruptus, a, um esses |
| III sing. | irruptus, a, um esset |
| I plur. | irrupti, ae, a essemus |
| II plur. | irrupti, ae, a essetis |
| III plur. | irrupti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | irrumpĕre |
| II plur. | irrumpĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | irrumpĭtor |
| III sing. | irrumpĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | irrumpuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| irruptus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| irrumpi |
| PARFAIT |
| Singolare: | irruptus, a, um esse |
| Plurale: | irrupti, ae, a esse |
| FUTUR |
| irruptum esse |
| GERUNDIVO |
| irrumpendus, a, um |
| SUPIN |
| irruptu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IRRUMPOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|