Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | irrŭmor |
| II sing. | irrŭmāris, irrŭmāre |
| III sing. | irrŭmātur |
| I plur. | irrŭmāmur |
| II plur. | irrŭmamĭni |
| III plur. | irrŭmantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | irrŭmābar |
| II sing. | irrŭmabāris, irrŭmabāre |
| III sing. | irrŭmabātur |
| I plur. | irrŭmabāmur |
| II plur. | irrŭmabamĭni |
| III plur. | irrŭmabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | irrŭmābor |
| II sing. | irrŭmabĕris, irrŭmabĕre |
| III sing. | irrŭmabĭtur |
| I plur. | irrŭmabĭmur |
| II plur. | irrŭmabimĭni |
| III plur. | irrŭmabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | irrumatus, a, um sum |
| II sing. | irrumatus, a, um es |
| III sing. | irrumatus, a, um est |
| I plur. | irrumati, ae, a sumus |
| II plur. | irrumati, ae, a estis |
| III plur. | irrumati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | irrumatus, a, um eram |
| II sing. | irrumatus, a, um eras |
| III sing. | irrumatus, a, um erat |
| I plur. | irrumati, ae, a eramus |
| II plur. | irrumati, ae, a eratis |
| III plur. | irrumati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | irrumatus, a, um ero |
| II sing. | irrumatus, a, um eris |
| III sing. | irrumatus, a, um erit |
| I plur. | irrumati, ae, a erimus |
| II plur. | irrumati, ae, a eritis |
| III plur. | irrumati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | irrŭmer |
| II sing. | irrŭmēris, irrŭmēre |
| III sing. | irrŭmētur |
| I plur. | irrŭmēmur |
| II plur. | irrŭmemĭni |
| III plur. | irrŭmentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | irrŭmārer |
| II sing. | irrŭmarēris, irrŭmarēre |
| III sing. | irrŭmarētur |
| I plur. | irrŭmarēmur |
| II plur. | irrŭmaremĭni |
| III plur. | irrŭmarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | irrumatus, a, um sim |
| II sing. | irrumatus, a, um sis |
| III sing. | irrumatus, a, um sit |
| I plur. | irrumati, ae, a simus |
| II plur. | irrumati, ae, a sitis |
| III plur. | irrumati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | irrumatus, a, um essem |
| II sing. | irrumatus, a, um esses |
| III sing. | irrumatus, a, um esset |
| I plur. | irrumati, ae, a essemus |
| II plur. | irrumati, ae, a essetis |
| III plur. | irrumati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | irrŭmāre |
| II plur. | irrŭmamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | irrŭmātor |
| III sing. | irrŭmātor |
| II plur. | |
| III plur. | irrŭmantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| irrumatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| irrŭmāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | irrumatus, a, um esse |
| Plurale: | irrumati, ae, a esse |
| FUTUR |
| irrumatum esse |
| GERUNDIVO |
| irrŭmandus, a, um | |