Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | irrŭmo |
| II sing. | irrŭmas |
| III sing. | irrŭmat |
| I plur. | irrŭmāmus |
| II plur. | irrŭmātis |
| III plur. | irrŭmant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | irrŭmābam |
| II sing. | irrŭmābas |
| III sing. | irrŭmābat |
| I plur. | irrŭmabāmus |
| II plur. | irrŭmabātis |
| III plur. | irrŭmābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | irrŭmābo |
| II sing. | irrŭmābis |
| III sing. | irrŭmābit |
| I plur. | irrŭmabĭmus |
| II plur. | irrŭmabĭtis |
| III plur. | irrŭmābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | irrumavi |
| II sing. | irrumavisti |
| III sing. | irrumavit |
| I plur. | irrumavĭmus |
| II plur. | irrumavistis |
| III plur. | irrumavērunt, irrumavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | irrumavĕram |
| II sing. | irrumavĕras |
| III sing. | irrumavĕrat |
| I plur. | irrumaverāmus |
| II plur. | irrumaverātis |
| III plur. | irrumavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | irrumavĕro |
| II sing. | irrumavĕris |
| III sing. | irrumavĕrit |
| I plur. | irrumaverĭmus |
| II plur. | irrumaverĭtis |
| III plur. | irrumavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | irrŭmem |
| II sing. | irrŭmes |
| III sing. | irrŭmet |
| I plur. | irrŭmēmus |
| II plur. | irrŭmētis |
| III plur. | irrŭment |
| IMPARFAIT |
| I sing. | irrŭmārem |
| II sing. | irrŭmāres |
| III sing. | irrŭmāret |
| I plur. | irrŭmarēmus |
| II plur. | irrŭmarētis |
| III plur. | irrŭmārent |
| PARFAIT |
| I sing. | irrumavĕrim |
| II sing. | irrumavĕris |
| III sing. | irrumavĕrit |
| I plur. | irrumaverĭmus |
| II plur. | irrumaverĭtis |
| III plur. | irrumavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | irrumavissem |
| II sing. | irrumavisses |
| III sing. | irrumavisset |
| I plur. | irrumavissēmus |
| II plur. | irrumavissētis |
| III plur. | irrumavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | irrŭma |
| II plur. | irrŭmāte |
| FUTUR |
| II sing. | irrŭmāto |
| III sing. | irrŭmāto |
| II plur. | irrŭmatōte |
| III plur. | irrŭmanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| irrŭmans, antis |
| FUTUR |
| irrumatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| irrŭmāre |
| PARFAIT |
| irrumavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | irrumatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | irrumatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | irrŭmandi |
| Datif: | irrŭmando |
| Accusatif: | ad irrŭmandum |
| Ablatif: | irrŭmando |
| SUPIN |
| irrumatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IRRUMO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|