Déclinaison / Conjugueur latin
mancĭpor - Diathèse passive
(mancĭpo, mancĭpas, mancipavi, mancĭpāre, mancipatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | mancĭpor |
| II sing. | mancĭpāris, mancĭpāre |
| III sing. | mancĭpātur |
| I plur. | mancĭpāmur |
| II plur. | mancĭpamĭni |
| III plur. | mancĭpantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mancĭpābar |
| II sing. | mancĭpabāris, mancĭpabāre |
| III sing. | mancĭpabātur |
| I plur. | mancĭpabāmur |
| II plur. | mancĭpabamĭni |
| III plur. | mancĭpabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mancĭpābor |
| II sing. | mancĭpabĕris, mancĭpabĕre |
| III sing. | mancĭpabĭtur |
| I plur. | mancĭpabĭmur |
| II plur. | mancĭpabimĭni |
| III plur. | mancĭpabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | mancipatus, a, um sum |
| II sing. | mancipatus, a, um es |
| III sing. | mancipatus, a, um est |
| I plur. | mancipati, ae, a sumus |
| II plur. | mancipati, ae, a estis |
| III plur. | mancipati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mancipatus, a, um eram |
| II sing. | mancipatus, a, um eras |
| III sing. | mancipatus, a, um erat |
| I plur. | mancipati, ae, a eramus |
| II plur. | mancipati, ae, a eratis |
| III plur. | mancipati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | mancipatus, a, um ero |
| II sing. | mancipatus, a, um eris |
| III sing. | mancipatus, a, um erit |
| I plur. | mancipati, ae, a erimus |
| II plur. | mancipati, ae, a eritis |
| III plur. | mancipati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mancĭper |
| II sing. | mancĭpēris, mancĭpēre |
| III sing. | mancĭpētur |
| I plur. | mancĭpēmur |
| II plur. | mancĭpemĭni |
| III plur. | mancĭpentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mancĭpārer |
| II sing. | mancĭparēris, mancĭparēre |
| III sing. | mancĭparētur |
| I plur. | mancĭparēmur |
| II plur. | mancĭparemĭni |
| III plur. | mancĭparentur |
| PARFAIT |
| I sing. | mancipatus, a, um sim |
| II sing. | mancipatus, a, um sis |
| III sing. | mancipatus, a, um sit |
| I plur. | mancipati, ae, a simus |
| II plur. | mancipati, ae, a sitis |
| III plur. | mancipati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mancipatus, a, um essem |
| II sing. | mancipatus, a, um esses |
| III sing. | mancipatus, a, um esset |
| I plur. | mancipati, ae, a essemus |
| II plur. | mancipati, ae, a essetis |
| III plur. | mancipati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mancĭpāre |
| II plur. | mancĭpamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | mancĭpātor |
| III sing. | mancĭpātor |
| II plur. | |
| III plur. | mancĭpantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| mancipatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mancĭpāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | mancipatus, a, um esse |
| Plurale: | mancipati, ae, a esse |
| FUTUR |
| mancipatum esse |
| GERUNDIVO |
| mancĭpandus, a, um | |