Déclinaison / Conjugueur latin
mĕrīdĭor - Diathèse active
(mĕrīdĭor, mĕrīdĭāris, mĕrīdĭāri, meridiatus, meridiatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | mĕrīdĭor |
| II sing. | mĕrīdĭāris, mĕrīdĭāre |
| III sing. | mĕrīdĭātur |
| I plur. | mĕrīdĭāmur |
| II plur. | mĕrīdĭamĭni |
| III plur. | mĕrīdĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mĕrīdĭābar |
| II sing. | mĕrīdĭabāris, mĕrīdĭabāre |
| III sing. | mĕrīdĭabātur |
| I plur. | mĕrīdĭabāmus |
| II plur. | mĕrīdĭabamĭni |
| III plur. | mĕrīdĭantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mĕrīdĭābor |
| II sing. | mĕrīdĭabĕris, mĕrīdĭabĕre |
| III sing. | mĕrīdĭabĭtur |
| I plur. | mĕrīdĭabĭmur |
| II plur. | mĕrīdĭabimĭni |
| III plur. | mĕrīdĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | meridiatus, a, um sum |
| II sing. | meridiatus, a, um es |
| III sing. | meridiatus, a, um est |
| I plur. | meridiati, ae, a sumus |
| II plur. | meridiati, ae, a estis |
| III plur. | meridiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | meridiatus, a, um eram |
| II sing. | meridiatus, a, um eras |
| III sing. | meridiatus, a, um erat |
| I plur. | meridiati, ae, a eramus |
| II plur. | meridiati, ae, a eratis |
| III plur. | meridiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | meridiatus, a, um ero |
| II sing. | meridiatus, a, um eris |
| III sing. | meridiatus, a, um erit |
| I plur. | meridiati, ae, a erimus |
| II plur. | meridiati, ae, a eritis |
| III plur. | meridiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mĕrīdĭer |
| II sing. | mĕrīdĭēris, mĕrīdĭēre |
| III sing. | mĕrīdĭētur |
| I plur. | mĕrīdĭēmur |
| II plur. | mĕrīdĭemĭni |
| III plur. | mĕrīdĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mĕrīdĭārer |
| II sing. | mĕrīdĭarēris, mĕrīdĭarēre |
| III sing. | mĕrīdĭarētur |
| I plur. | mĕrīdĭāremur |
| II plur. | mĕrīdĭaremĭni |
| III plur. | mĕrīdĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | meridiatus, a, um sim |
| II sing. | meridiatus, a, um sis |
| III sing. | meridiatus, a, um sit |
| I plur. | meridiati, ae, a simus |
| II plur. | meridiati, ae, a sitis |
| III plur. | meridiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | meridiatus, a, um essem |
| II sing. | meridiatus, a, um esses |
| III sing. | meridiatus, a, um esset |
| I plur. | meridiati, ae, a essemus |
| II plur. | meridiati, ae, a essetis |
| III plur. | meridiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mĕrīdĭāre |
| II plur. | mĕrīdĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | mĕrīdĭātor |
| III sing. | mĕrīdĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | mĕrīdĭantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mĕrīdĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | meridiatus, a, um esse |
| Plurale: | meridiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | meridiatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | meridiatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| mĕrīdĭans, antis |
| FUTUR |
| meridiatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | meridiatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | mĕrīdĭandi |
| Datif: | mĕrīdĭando |
| Accusatif: | mĕrīdĭandum |
| Ablatif: | mĕrīdĭando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |