Déclinaison / Conjugueur latin
moeneror - Diathèse passive
(moenero, moeneras, moeneravi, moenerāre, moeneratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | moeneror |
| II sing. | moenerāris, moenerāre |
| III sing. | moenerātur |
| I plur. | moenerāmur |
| II plur. | moeneramĭni |
| III plur. | moenerantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | moenerābar |
| II sing. | moenerabāris, moenerabāre |
| III sing. | moenerabātur |
| I plur. | moenerabāmur |
| II plur. | moenerabamĭni |
| III plur. | moenerabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | moenerābor |
| II sing. | moenerabĕris, moenerabĕre |
| III sing. | moenerabĭtur |
| I plur. | moenerabĭmur |
| II plur. | moenerabimĭni |
| III plur. | moenerabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | moeneratus, a, um sum |
| II sing. | moeneratus, a, um es |
| III sing. | moeneratus, a, um est |
| I plur. | moenerati, ae, a sumus |
| II plur. | moenerati, ae, a estis |
| III plur. | moenerati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | moeneratus, a, um eram |
| II sing. | moeneratus, a, um eras |
| III sing. | moeneratus, a, um erat |
| I plur. | moenerati, ae, a eramus |
| II plur. | moenerati, ae, a eratis |
| III plur. | moenerati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | moeneratus, a, um ero |
| II sing. | moeneratus, a, um eris |
| III sing. | moeneratus, a, um erit |
| I plur. | moenerati, ae, a erimus |
| II plur. | moenerati, ae, a eritis |
| III plur. | moenerati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | moenerer |
| II sing. | moenerēris, moenerēre |
| III sing. | moenerētur |
| I plur. | moenerēmur |
| II plur. | moeneremĭni |
| III plur. | moenerentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | moenerārer |
| II sing. | moenerarēris, moenerarēre |
| III sing. | moenerarētur |
| I plur. | moenerarēmur |
| II plur. | moeneraremĭni |
| III plur. | moenerarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | moeneratus, a, um sim |
| II sing. | moeneratus, a, um sis |
| III sing. | moeneratus, a, um sit |
| I plur. | moenerati, ae, a simus |
| II plur. | moenerati, ae, a sitis |
| III plur. | moenerati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | moeneratus, a, um essem |
| II sing. | moeneratus, a, um esses |
| III sing. | moeneratus, a, um esset |
| I plur. | moenerati, ae, a essemus |
| II plur. | moenerati, ae, a essetis |
| III plur. | moenerati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | moenerāre |
| II plur. | moeneramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | moenerātor |
| III sing. | moenerātor |
| II plur. | |
| III plur. | moenerantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| moeneratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| moenerāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | moeneratus, a, um esse |
| Plurale: | moenerati, ae, a esse |
| FUTUR |
| moeneratum esse |
| GERUNDIVO |
| moenerandus, a, um | |