Déclinaison / Conjugueur latin
narro - Diathèse active
(narro, narras, narravi, narrāre, narratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | narro |
| II sing. | narras |
| III sing. | narrat |
| I plur. | narrāmus |
| II plur. | narrātis |
| III plur. | narrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | narrābam |
| II sing. | narrābas |
| III sing. | narrābat |
| I plur. | narrabāmus |
| II plur. | narrabātis |
| III plur. | narrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | narrābo |
| II sing. | narrābis |
| III sing. | narrābit |
| I plur. | narrabĭmus |
| II plur. | narrabĭtis |
| III plur. | narrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | narravi |
| II sing. | narravisti |
| III sing. | narravit |
| I plur. | narravĭmus |
| II plur. | narravistis |
| III plur. | narravēreunt, narravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | narravĕram |
| II sing. | narravĕras |
| III sing. | narravĕrat |
| I plur. | narraverāmus |
| II plur. | narraverātis |
| III plur. | narravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | narravĕro |
| II sing. | narravĕris |
| III sing. | narravĕrit |
| I plur. | narraverĭmus |
| II plur. | narraverĭtis |
| III plur. | narravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | narrem |
| II sing. | narres |
| III sing. | narret |
| I plur. | narrēmus |
| II plur. | narrētis |
| III plur. | narrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | narrārem |
| II sing. | narrāres |
| III sing. | narrāret |
| I plur. | narrarēmus |
| II plur. | narrarētis |
| III plur. | narrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | narravĕrim |
| II sing. | narravĕris |
| III sing. | narravĕrit |
| I plur. | narraverĭmus |
| II plur. | narraverĭtis |
| III plur. | narravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | narravissem |
| II sing. | narravisses |
| III sing. | narravisset |
| I plur. | narravissēmus |
| II plur. | narravissētis |
| III plur. | narravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | narra |
| II plur. | narrāte |
| FUTUR |
| II sing. | narrāto |
| III sing. | narrāto |
| II plur. | narratōte |
| III plur. | narranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| narrans, antis |
| FUTUR |
| narratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| narrāre |
| PARFAIT |
| narravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | narratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | narratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | narrandi |
| Datif: | narrando |
| Accusatif: | ad narrandum |
| Ablatif: | narrando |
| SUPIN |
| narratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:NARRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|