Déclinaison / Conjugueur latin
oblanguesco - Diathèse active
(oblanguesco, oblanguescis, oblanguescĕre, oblangui)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | oblanguesco |
| II sing. | oblanguescis |
| III sing. | oblanguescit |
| I plur. | oblanguescĭmus |
| II plur. | oblanguescĭtis |
| III plur. | oblanguescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblanguescēbam |
| II sing. | oblanguescēbas |
| III sing. | oblanguescēbat |
| I plur. | oblanguescebāmus |
| II plur. | oblanguescebātis |
| III plur. | oblanguescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | oblanguescam |
| II sing. | oblanguesces |
| III sing. | oblanguescet |
| I plur. | oblanguescēmus |
| II plur. | oblanguescētis |
| III plur. | oblanguescent |
| PARFAIT |
| I sing. | oblangui |
| II sing. | oblanguisti |
| III sing. | oblanguit |
| I plur. | oblanguĭmus |
| II plur. | oblanguistis |
| III plur. | oblanguērunt, oblanguēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | oblanguĕram |
| II sing. | oblanguĕras |
| III sing. | oblanguĕrat |
| I plur. | oblanguerāmus |
| II plur. | oblanguerātis |
| III plur. | oblanguĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | oblanguĕro |
| II sing. | oblanguĕris |
| III sing. | oblanguĕrit |
| I plur. | oblanguerĭmus |
| II plur. | oblanguerĭtis |
| III plur. | oblanguĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | oblanguescam |
| II sing. | oblanguescas |
| III sing. | oblanguescat |
| I plur. | oblanguescāmus |
| II plur. | oblanguescātis |
| III plur. | oblanguescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblanguescĕrem |
| II sing. | oblanguescĕres |
| III sing. | oblanguescĕret |
| I plur. | oblanguescerēmus |
| II plur. | oblanguescerētis |
| III plur. | oblanguescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | oblanguĕrim |
| II sing. | oblanguĕris |
| III sing. | oblanguĕrit |
| I plur. | oblanguerĭmus |
| II plur. | oblanguerĭtis |
| III plur. | oblanguĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | oblanguissem |
| II sing. | oblanguisses |
| III sing. | oblanguisset |
| I plur. | oblanguissēmus |
| II plur. | oblanguissētis |
| III plur. | oblanguissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | oblanguescĕ |
| II plur. | oblanguescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | oblanguescĭto |
| III sing. | oblanguescĭto |
| II plur. | oblanguescitōte |
| III plur. | oblanguescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| oblanguescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| oblanguescĕre |
| PARFAIT |
| oblanguisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | oblanguescendi |
| Datif: | oblanguescendo |
| Accusatif: | ad oblanguescendum |
| Ablatif: | oblanguescendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBLANGUESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|