Déclinaison / Conjugueur latin
obiurigo - Diathèse active
(obiurigo, obiurigas, obiurigavi, obiurigāre, obiurigatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obiurigo |
| II sing. | obiurigas |
| III sing. | obiurigat |
| I plur. | obiurigāmus |
| II plur. | obiurigātis |
| III plur. | obiurigant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obiurigābam |
| II sing. | obiurigābas |
| III sing. | obiurigābat |
| I plur. | obiurigabāmus |
| II plur. | obiurigabātis |
| III plur. | obiurigābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obiurigābo |
| II sing. | obiurigābis |
| III sing. | obiurigābit |
| I plur. | obiurigabĭmus |
| II plur. | obiurigabĭtis |
| III plur. | obiurigābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | obiurigavi |
| II sing. | obiurigavisti |
| III sing. | obiurigavit |
| I plur. | obiurigavĭmus |
| II plur. | obiurigavistis |
| III plur. | obiurigavērunt, obiurigavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obiurigavĕram |
| II sing. | obiurigavĕras |
| III sing. | obiurigavĕrat |
| I plur. | obiurigaverāmus |
| II plur. | obiurigaverātis |
| III plur. | obiurigavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obiurigavĕro |
| II sing. | obiurigavĕris |
| III sing. | obiurigavĕrit |
| I plur. | obiurigaverĭmus |
| II plur. | obiurigaverĭtis |
| III plur. | obiurigavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obiurigem |
| II sing. | obiuriges |
| III sing. | obiuriget |
| I plur. | obiurigēmus |
| II plur. | obiurigētis |
| III plur. | obiurigent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obiurigārem |
| II sing. | obiurigāres |
| III sing. | obiurigāret |
| I plur. | obiurigarēmus |
| II plur. | obiurigarētis |
| III plur. | obiurigārent |
| PARFAIT |
| I sing. | obiurigavĕrim |
| II sing. | obiurigavĕris |
| III sing. | obiurigavĕrit |
| I plur. | obiurigaverĭmus |
| II plur. | obiurigaverĭtis |
| III plur. | obiurigavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obiurigavissem |
| II sing. | obiurigavisses |
| III sing. | obiurigavisset |
| I plur. | obiurigavissēmus |
| II plur. | obiurigavissētis |
| III plur. | obiurigavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obiuriga |
| II plur. | obiurigāte |
| FUTUR |
| II sing. | obiurigāto |
| III sing. | obiurigāto |
| II plur. | obiurigatōte |
| III plur. | obiuriganto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obiurigans, antis |
| FUTUR |
| obiurigatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obiurigāre |
| PARFAIT |
| obiurigavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obiurigatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obiurigatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obiurigandi |
| Datif: | obiurigando |
| Accusatif: | ad obiurigandum |
| Ablatif: | obiurigando |
| SUPIN |
| obiurigatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBIURIGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|