Déclinaison / Conjugueur latin
obiurgor - Diathèse passive
(obiurgo, obiurgas, obiurgavi, obiurgāre, obiurgatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obiurgor |
| II sing. | obiurgāris, obiurgāre |
| III sing. | obiurgātur |
| I plur. | obiurgāmur |
| II plur. | obiurgamĭni |
| III plur. | obiurgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obiurgābar |
| II sing. | obiurgabāris, obiurgabāre |
| III sing. | obiurgabātur |
| I plur. | obiurgabāmur |
| II plur. | obiurgabamĭni |
| III plur. | obiurgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obiurgābor |
| II sing. | obiurgabĕris, obiurgabĕre |
| III sing. | obiurgabĭtur |
| I plur. | obiurgabĭmur |
| II plur. | obiurgabimĭni |
| III plur. | obiurgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obiurgatus, a, um sum |
| II sing. | obiurgatus, a, um es |
| III sing. | obiurgatus, a, um est |
| I plur. | obiurgati, ae, a sumus |
| II plur. | obiurgati, ae, a estis |
| III plur. | obiurgati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obiurgatus, a, um eram |
| II sing. | obiurgatus, a, um eras |
| III sing. | obiurgatus, a, um erat |
| I plur. | obiurgati, ae, a eramus |
| II plur. | obiurgati, ae, a eratis |
| III plur. | obiurgati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obiurgatus, a, um ero |
| II sing. | obiurgatus, a, um eris |
| III sing. | obiurgatus, a, um erit |
| I plur. | obiurgati, ae, a erimus |
| II plur. | obiurgati, ae, a eritis |
| III plur. | obiurgati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obiurger |
| II sing. | obiurgēris, obiurgēre |
| III sing. | obiurgētur |
| I plur. | obiurgēmur |
| II plur. | obiurgemĭni |
| III plur. | obiurgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obiurgārer |
| II sing. | obiurgarēris, obiurgarēre |
| III sing. | obiurgarētur |
| I plur. | obiurgarēmur |
| II plur. | obiurgaremĭni |
| III plur. | obiurgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obiurgatus, a, um sim |
| II sing. | obiurgatus, a, um sis |
| III sing. | obiurgatus, a, um sit |
| I plur. | obiurgati, ae, a simus |
| II plur. | obiurgati, ae, a sitis |
| III plur. | obiurgati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obiurgatus, a, um essem |
| II sing. | obiurgatus, a, um esses |
| III sing. | obiurgatus, a, um esset |
| I plur. | obiurgati, ae, a essemus |
| II plur. | obiurgati, ae, a essetis |
| III plur. | obiurgati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obiurgāre |
| II plur. | obiurgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obiurgātor |
| III sing. | obiurgātor |
| II plur. | |
| III plur. | obiurgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obiurgatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obiurgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obiurgatus, a, um esse |
| Plurale: | obiurgati, ae, a esse |
| FUTUR |
| obiurgatum esse |
| GERUNDIVO |
| obiurgandus, a, um | |