Déclinaison / Conjugueur latin
oblitĕro - Diathèse active
(oblitĕro, oblitĕras, obliteravi, oblitĕrāre, obliteratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | oblitĕro |
| II sing. | oblitĕras |
| III sing. | oblitĕrat |
| I plur. | oblitĕrāmus |
| II plur. | oblitĕrātis |
| III plur. | oblitĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblitĕrābam |
| II sing. | oblitĕrābas |
| III sing. | oblitĕrābat |
| I plur. | oblitĕrabāmus |
| II plur. | oblitĕrabātis |
| III plur. | oblitĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | oblitĕrābo |
| II sing. | oblitĕrābis |
| III sing. | oblitĕrābit |
| I plur. | oblitĕrabĭmus |
| II plur. | oblitĕrabĭtis |
| III plur. | oblitĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | obliteravi |
| II sing. | obliteravisti |
| III sing. | obliteravit |
| I plur. | obliteravĭmus |
| II plur. | obliteravistis |
| III plur. | obliteravērunt, obliteravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obliteravĕram |
| II sing. | obliteravĕras |
| III sing. | obliteravĕrat |
| I plur. | obliteraverāmus |
| II plur. | obliteraverātis |
| III plur. | obliteravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obliteravĕro |
| II sing. | obliteravĕris |
| III sing. | obliteravĕrit |
| I plur. | obliteraverĭmus |
| II plur. | obliteraverĭtis |
| III plur. | obliteravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | oblitĕrem |
| II sing. | oblitĕres |
| III sing. | oblitĕret |
| I plur. | oblitĕrēmus |
| II plur. | oblitĕrētis |
| III plur. | oblitĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblitĕrārem |
| II sing. | oblitĕrāres |
| III sing. | oblitĕrāret |
| I plur. | oblitĕrarēmus |
| II plur. | oblitĕrarētis |
| III plur. | oblitĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | obliteravĕrim |
| II sing. | obliteravĕris |
| III sing. | obliteravĕrit |
| I plur. | obliteraverĭmus |
| II plur. | obliteraverĭtis |
| III plur. | obliteravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obliteravissem |
| II sing. | obliteravisses |
| III sing. | obliteravisset |
| I plur. | obliteravissēmus |
| II plur. | obliteravissētis |
| III plur. | obliteravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | oblitĕra |
| II plur. | oblitĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | oblitĕrāto |
| III sing. | oblitĕrāto |
| II plur. | oblitĕratōte |
| III plur. | oblitĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| oblitĕrans, antis |
| FUTUR |
| obliteratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| oblitĕrāre |
| PARFAIT |
| obliteravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obliteratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obliteratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | oblitĕrandi |
| Datif: | oblitĕrando |
| Accusatif: | ad oblitĕrandum |
| Ablatif: | oblitĕrando |
| SUPIN |
| obliteratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBLITERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|