Déclinaison / Conjugueur latin
oblitĕror - Diathèse passive
(oblitĕro, oblitĕras, obliteravi, oblitĕrāre, obliteratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | oblitĕror |
| II sing. | oblitĕrāris, oblitĕrāre |
| III sing. | oblitĕrātur |
| I plur. | oblitĕrāmur |
| II plur. | oblitĕramĭni |
| III plur. | oblitĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblitĕrābar |
| II sing. | oblitĕrabāris, oblitĕrabāre |
| III sing. | oblitĕrabātur |
| I plur. | oblitĕrabāmur |
| II plur. | oblitĕrabamĭni |
| III plur. | oblitĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | oblitĕrābor |
| II sing. | oblitĕrabĕris, oblitĕrabĕre |
| III sing. | oblitĕrabĭtur |
| I plur. | oblitĕrabĭmur |
| II plur. | oblitĕrabimĭni |
| III plur. | oblitĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obliteratus, a, um sum |
| II sing. | obliteratus, a, um es |
| III sing. | obliteratus, a, um est |
| I plur. | obliterati, ae, a sumus |
| II plur. | obliterati, ae, a estis |
| III plur. | obliterati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obliteratus, a, um eram |
| II sing. | obliteratus, a, um eras |
| III sing. | obliteratus, a, um erat |
| I plur. | obliterati, ae, a eramus |
| II plur. | obliterati, ae, a eratis |
| III plur. | obliterati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obliteratus, a, um ero |
| II sing. | obliteratus, a, um eris |
| III sing. | obliteratus, a, um erit |
| I plur. | obliterati, ae, a erimus |
| II plur. | obliterati, ae, a eritis |
| III plur. | obliterati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | oblitĕrer |
| II sing. | oblitĕrēris, oblitĕrēre |
| III sing. | oblitĕrētur |
| I plur. | oblitĕrēmur |
| II plur. | oblitĕremĭni |
| III plur. | oblitĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblitĕrārer |
| II sing. | oblitĕrarēris, oblitĕrarēre |
| III sing. | oblitĕrarētur |
| I plur. | oblitĕrarēmur |
| II plur. | oblitĕraremĭni |
| III plur. | oblitĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obliteratus, a, um sim |
| II sing. | obliteratus, a, um sis |
| III sing. | obliteratus, a, um sit |
| I plur. | obliterati, ae, a simus |
| II plur. | obliterati, ae, a sitis |
| III plur. | obliterati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obliteratus, a, um essem |
| II sing. | obliteratus, a, um esses |
| III sing. | obliteratus, a, um esset |
| I plur. | obliterati, ae, a essemus |
| II plur. | obliterati, ae, a essetis |
| III plur. | obliterati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | oblitĕrāre |
| II plur. | oblitĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | oblitĕrātor |
| III sing. | oblitĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | oblitĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obliteratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| oblitĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obliteratus, a, um esse |
| Plurale: | obliterati, ae, a esse |
| FUTUR |
| obliteratum esse |
| GERUNDIVO |
| oblitĕrandus, a, um | |