Déclinaison / Conjugueur latin
obrēpor - Diathèse passive
(obrēpo, obrēpis, obrepsi, obrēpĕre, obreptum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obrēpor |
| II sing. | obrēpĕris, obrēpĕre |
| III sing. | obrēpĭtur |
| I plur. | obrēpĭmur |
| II plur. | obrēpimĭni |
| III plur. | obrēpuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obrēpēbar |
| II sing. | obrēpebāris, obrēpebāre |
| III sing. | obrēpebātur |
| I plur. | obrēpebāmur |
| II plur. | obrēpebamĭni |
| III plur. | obrēpebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obrēpar |
| II sing. | obrēpēris, obrēpēre |
| III sing. | obrēpētur |
| I plur. | obrēpēmur |
| II plur. | obrēpemĭni |
| III plur. | obrēpentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obreptus, a, um sum |
| II sing. | obreptus, a, um es |
| III sing. | obreptus, a, um est |
| I plur. | obrepti, ae, a sumus |
| II plur. | obrepti, ae, a estis |
| III plur. | obrepti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obreptus, a, um eram |
| II sing. | obreptus, a, um eras |
| III sing. | obreptus, a, um erat |
| I plur. | obrepti, ae, a eramus |
| II plur. | obrepti, ae, a eratis |
| III plur. | obrepti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obreptus, a, um ero |
| II sing. | obreptus, a, um eris |
| III sing. | obreptus, a, um erit |
| I plur. | obrepti, ae, a erimus |
| II plur. | obrepti, ae, a eritis |
| III plur. | obrepti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obrēpar |
| II sing. | obrēpāris, obrēpāre |
| III sing. | obrēpātur |
| I plur. | obrēpāmur |
| II plur. | obrēpamĭni |
| III plur. | obrēpantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obrēpĕrer |
| II sing. | obrēperēris, obrēperēre |
| III sing. | obrēperētur |
| I plur. | obrēperēmur |
| II plur. | obrēperemĭni |
| III plur. | obrēperentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obreptus, a, um sim |
| II sing. | obreptus, a, um sis |
| III sing. | obreptus, a, um sit |
| I plur. | obrepti, ae, a simus |
| II plur. | obrepti, ae, a sitis |
| III plur. | obrepti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obreptus, a, um essem |
| II sing. | obreptus, a, um esses |
| III sing. | obreptus, a, um esset |
| I plur. | obrepti, ae, a essemus |
| II plur. | obrepti, ae, a essetis |
| III plur. | obrepti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obrēpĕre |
| II plur. | obrēpĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | obrēpĭtor |
| III sing. | obrēpĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | obrēpuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obreptus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obrēpi |
| PARFAIT |
| Singolare: | obreptus, a, um esse |
| Plurale: | obrepti, ae, a esse |
| FUTUR |
| obreptum esse |
| GERUNDIVO |
| obrēpendus, a, um |
| SUPIN |
| obreptu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBREPOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|