Déclinaison / Conjugueur latin
observĭtor - Diathèse passive
(observĭto, observĭtas, observitavi, observĭtāre, observitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | observĭtor |
| II sing. | observĭtāris, observĭtāre |
| III sing. | observĭtātur |
| I plur. | observĭtāmur |
| II plur. | observĭtamĭni |
| III plur. | observĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | observĭtābar |
| II sing. | observĭtabāris, observĭtabāre |
| III sing. | observĭtabātur |
| I plur. | observĭtabāmur |
| II plur. | observĭtabamĭni |
| III plur. | observĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | observĭtābor |
| II sing. | observĭtabĕris, observĭtabĕre |
| III sing. | observĭtabĭtur |
| I plur. | observĭtabĭmur |
| II plur. | observĭtabimĭni |
| III plur. | observĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | observitatus, a, um sum |
| II sing. | observitatus, a, um es |
| III sing. | observitatus, a, um est |
| I plur. | observitati, ae, a sumus |
| II plur. | observitati, ae, a estis |
| III plur. | observitati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | observitatus, a, um eram |
| II sing. | observitatus, a, um eras |
| III sing. | observitatus, a, um erat |
| I plur. | observitati, ae, a eramus |
| II plur. | observitati, ae, a eratis |
| III plur. | observitati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | observitatus, a, um ero |
| II sing. | observitatus, a, um eris |
| III sing. | observitatus, a, um erit |
| I plur. | observitati, ae, a erimus |
| II plur. | observitati, ae, a eritis |
| III plur. | observitati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | observĭter |
| II sing. | observĭtēris, observĭtēre |
| III sing. | observĭtētur |
| I plur. | observĭtēmur |
| II plur. | observĭtemĭni |
| III plur. | observĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | observĭtārer |
| II sing. | observĭtarēris, observĭtarēre |
| III sing. | observĭtarētur |
| I plur. | observĭtarēmur |
| II plur. | observĭtaremĭni |
| III plur. | observĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | observitatus, a, um sim |
| II sing. | observitatus, a, um sis |
| III sing. | observitatus, a, um sit |
| I plur. | observitati, ae, a simus |
| II plur. | observitati, ae, a sitis |
| III plur. | observitati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | observitatus, a, um essem |
| II sing. | observitatus, a, um esses |
| III sing. | observitatus, a, um esset |
| I plur. | observitati, ae, a essemus |
| II plur. | observitati, ae, a essetis |
| III plur. | observitati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | observĭtāre |
| II plur. | observĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | observĭtātor |
| III sing. | observĭtātor |
| II plur. | |
| III plur. | observĭtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| observitatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| observĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | observitatus, a, um esse |
| Plurale: | observitati, ae, a esse |
| FUTUR |
| observitatum esse |
| GERUNDIVO |
| observĭtandus, a, um | |