Déclinaison / Conjugueur latin
observor - Diathèse passive
(observo, observas, observavi, observāre, observatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | observor |
| II sing. | observāris, observāre |
| III sing. | observātur |
| I plur. | observāmur |
| II plur. | observamĭni |
| III plur. | observantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | observābar |
| II sing. | observabāris, observabāre |
| III sing. | observabātur |
| I plur. | observabāmur |
| II plur. | observabamĭni |
| III plur. | observabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | observābor |
| II sing. | observabĕris, observabĕre |
| III sing. | observabĭtur |
| I plur. | observabĭmur |
| II plur. | observabimĭni |
| III plur. | observabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | observatus, a, um sum |
| II sing. | observatus, a, um es |
| III sing. | observatus, a, um est |
| I plur. | observati, ae, a sumus |
| II plur. | observati, ae, a estis |
| III plur. | observati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | observatus, a, um eram |
| II sing. | observatus, a, um eras |
| III sing. | observatus, a, um erat |
| I plur. | observati, ae, a eramus |
| II plur. | observati, ae, a eratis |
| III plur. | observati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | observatus, a, um ero |
| II sing. | observatus, a, um eris |
| III sing. | observatus, a, um erit |
| I plur. | observati, ae, a erimus |
| II plur. | observati, ae, a eritis |
| III plur. | observati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | observer |
| II sing. | observēris, observēre |
| III sing. | observētur |
| I plur. | observēmur |
| II plur. | observemĭni |
| III plur. | observentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | observārer |
| II sing. | observarēris, observarēre |
| III sing. | observarētur |
| I plur. | observarēmur |
| II plur. | observaremĭni |
| III plur. | observarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | observatus, a, um sim |
| II sing. | observatus, a, um sis |
| III sing. | observatus, a, um sit |
| I plur. | observati, ae, a simus |
| II plur. | observati, ae, a sitis |
| III plur. | observati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | observatus, a, um essem |
| II sing. | observatus, a, um esses |
| III sing. | observatus, a, um esset |
| I plur. | observati, ae, a essemus |
| II plur. | observati, ae, a essetis |
| III plur. | observati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | observāre |
| II plur. | observamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | observātor |
| III sing. | observātor |
| II plur. | |
| III plur. | observantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| observatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| observāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | observatus, a, um esse |
| Plurale: | observati, ae, a esse |
| FUTUR |
| observatum esse |
| GERUNDIVO |
| observandus, a, um | |