Déclinaison / Conjugueur latin
obsurdefĭo - Diathèse passive
(obsurdēfăcĭo, obsurdēfăcis, obsurdefecit, obsurdēfăcĕre, obsurdefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obsurdefĭo |
| II sing. | obsurdefis |
| III sing. | obsurdefit |
| I plur. | obsurdefīmus |
| II plur. | obsurdefītis |
| III plur. | obsurdefiunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsurdefiēbam |
| II sing. | obsurdefiēbas |
| III sing. | obsurdefiēbat |
| I plur. | obsurdefiebāmus |
| II plur. | obsurdefiebātis |
| III plur. | obsurdefiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obsurdefĭam |
| II sing. | obsurdefĭes |
| III sing. | obsurdefĭet |
| I plur. | obsurdefiēmus |
| II plur. | obsurdefiētis |
| III plur. | obsurdefĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | obsurdefactus, a, um sum |
| II sing. | obsurdefactus, a, um es |
| III sing. | obsurdefactus, a, um est |
| I plur. | obsurdefacti, ae, a sumus |
| II plur. | obsurdefacti, ae, a estis |
| III plur. | obsurdefacti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsurdefactus, a, um eram |
| II sing. | obsurdefactus, a, um eras |
| III sing. | obsurdefactus, a, um erat |
| I plur. | obsurdefacti, ae, a eramus |
| II plur. | obsurdefacti, ae, a eratis |
| III plur. | obsurdefacti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obsurdefactus, a, um ero |
| II sing. | obsurdefactus, a, um eris |
| III sing. | obsurdefactus, a, um erit |
| I plur. | obsurdefacti, ae, a erimus |
| II plur. | obsurdefacti, ae, a eritis |
| III plur. | obsurdefacti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obsurdefĭam |
| II sing. | obsurdefĭas |
| III sing. | obsurdefĭat |
| I plur. | obsurdefiāmus |
| II plur. | obsurdefiātis |
| III plur. | obsurdefĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsurdefiĕrem |
| II sing. | obsurdefiĕres |
| III sing. | obsurdefiĕret |
| I plur. | obsurdeferēmus |
| II plur. | obsurdeferētis |
| III plur. | obsurdefĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | obsurdefactus, a, um sim |
| II sing. | obsurdefactus, a, um sis |
| III sing. | obsurdefactus, a, um sit |
| I plur. | obsurdefacti, ae, a simus |
| II plur. | obsurdefacti, ae, a sitis |
| III plur. | obsurdefacti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsurdefactus, a, um essem |
| II sing. | obsurdefactus, a, um esses |
| III sing. | obsurdefactus, a, um esset |
| I plur. | obsurdefacti, ae, a essemus |
| II plur. | obsurdefacti, ae, a essetis |
| III plur. | obsurdefacti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obsurdefi |
| II plur. | obsurdefĭte |
| FUTUR |
| II sing. | obsurdefĭto |
| III sing. | obsurdefĭto |
| II plur. | obsurdefitōte |
| III plur. | |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obsurdefactus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obsurdefieri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obsurdefactum, am, um esse |
| Plurale: | obsurdefactos, as, a esse |
| FUTUR |
| obsurdefurum, am, um esse, obsurdefuros, as, a esse |
| GERUNDIVO |
| obsurdēfăciendus, a, um |
| SUPIN |
| obsurdefactum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBSURDEFIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|