Déclinaison / Conjugueur latin
obtorpesco - Diathèse active
(obtorpesco, obtorpescis, obtorpescĕre, obtorpui)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obtorpesco |
| II sing. | obtorpescis |
| III sing. | obtorpescit |
| I plur. | obtorpescĭmus |
| II plur. | obtorpescĭtis |
| III plur. | obtorpescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtorpescēbam |
| II sing. | obtorpescēbas |
| III sing. | obtorpescēbat |
| I plur. | obtorpescebāmus |
| II plur. | obtorpescebātis |
| III plur. | obtorpescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obtorpescam |
| II sing. | obtorpesces |
| III sing. | obtorpescet |
| I plur. | obtorpescēmus |
| II plur. | obtorpescētis |
| III plur. | obtorpescent |
| PARFAIT |
| I sing. | obtorpui |
| II sing. | obtorpuisti |
| III sing. | obtorpuit |
| I plur. | obtorpuĭmus |
| II plur. | obtorpuistis |
| III plur. | obtorpuērunt, obtorpuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtorpuĕram |
| II sing. | obtorpuĕras |
| III sing. | obtorpuĕrat |
| I plur. | obtorpuerāmus |
| II plur. | obtorpuerātis |
| III plur. | obtorpuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obtorpuĕro |
| II sing. | obtorpuĕris |
| III sing. | obtorpuĕrit |
| I plur. | obtorpuerĭmus |
| II plur. | obtorpuerĭtis |
| III plur. | obtorpuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obtorpescam |
| II sing. | obtorpescas |
| III sing. | obtorpescat |
| I plur. | obtorpescāmus |
| II plur. | obtorpescātis |
| III plur. | obtorpescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtorpescĕrem |
| II sing. | obtorpescĕres |
| III sing. | obtorpescĕret |
| I plur. | obtorpescerēmus |
| II plur. | obtorpescerētis |
| III plur. | obtorpescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | obtorpuĕrim |
| II sing. | obtorpuĕris |
| III sing. | obtorpuĕrit |
| I plur. | obtorpuerĭmus |
| II plur. | obtorpuerĭtis |
| III plur. | obtorpuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtorpuissem |
| II sing. | obtorpuisses |
| III sing. | obtorpuisset |
| I plur. | obtorpuissēmus |
| II plur. | obtorpuissētis |
| III plur. | obtorpuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obtorpescĕ |
| II plur. | obtorpescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | obtorpescĭto |
| III sing. | obtorpescĭto |
| II plur. | obtorpescitōte |
| III plur. | obtorpescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obtorpescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obtorpescĕre |
| PARFAIT |
| obtorpuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obtorpescendi |
| Datif: | obtorpescendo |
| Accusatif: | ad obtorpescendum |
| Ablatif: | obtorpescendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBTORPESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|