Déclinaison / Conjugueur latin
obtrunco - Diathèse active
(obtrunco, obtruncas, obtruncavi, obtruncāre, obtruncatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obtrunco |
| II sing. | obtruncas |
| III sing. | obtruncat |
| I plur. | obtruncāmus |
| II plur. | obtruncātis |
| III plur. | obtruncant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtruncābam |
| II sing. | obtruncābas |
| III sing. | obtruncābat |
| I plur. | obtruncabāmus |
| II plur. | obtruncabātis |
| III plur. | obtruncābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obtruncābo |
| II sing. | obtruncābis |
| III sing. | obtruncābit |
| I plur. | obtruncabĭmus |
| II plur. | obtruncabĭtis |
| III plur. | obtruncābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | obtruncavi |
| II sing. | obtruncavisti |
| III sing. | obtruncavit |
| I plur. | obtruncavĭmus |
| II plur. | obtruncavistis |
| III plur. | obtruncavērunt, obtruncavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtruncavĕram |
| II sing. | obtruncavĕras |
| III sing. | obtruncavĕrat |
| I plur. | obtruncaverāmus |
| II plur. | obtruncaverātis |
| III plur. | obtruncavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obtruncavĕro |
| II sing. | obtruncavĕris |
| III sing. | obtruncavĕrit |
| I plur. | obtruncaverĭmus |
| II plur. | obtruncaverĭtis |
| III plur. | obtruncavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obtruncem |
| II sing. | obtrunces |
| III sing. | obtruncet |
| I plur. | obtruncēmus |
| II plur. | obtruncētis |
| III plur. | obtruncent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtruncārem |
| II sing. | obtruncāres |
| III sing. | obtruncāret |
| I plur. | obtruncarēmus |
| II plur. | obtruncarētis |
| III plur. | obtruncārent |
| PARFAIT |
| I sing. | obtruncavĕrim |
| II sing. | obtruncavĕris |
| III sing. | obtruncavĕrit |
| I plur. | obtruncaverĭmus |
| II plur. | obtruncaverĭtis |
| III plur. | obtruncavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtruncavissem |
| II sing. | obtruncavisses |
| III sing. | obtruncavisset |
| I plur. | obtruncavissēmus |
| II plur. | obtruncavissētis |
| III plur. | obtruncavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obtrunca |
| II plur. | obtruncāte |
| FUTUR |
| II sing. | obtruncāto |
| III sing. | obtruncāto |
| II plur. | obtruncatōte |
| III plur. | obtruncanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obtruncans, antis |
| FUTUR |
| obtruncatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obtruncāre |
| PARFAIT |
| obtruncavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obtruncatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obtruncatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obtruncandi |
| Datif: | obtruncando |
| Accusatif: | ad obtruncandum |
| Ablatif: | obtruncando |
| SUPIN |
| obtruncatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBTRUNCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|