Déclinaison / Conjugueur latin
pĕrăgĭtor - Diathèse passive
(pĕrăgĭto, pĕrăgĭtas, peragitavi, pĕrăgĭtāre, peragitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | pĕrăgĭtor |
| II sing. | pĕrăgĭtāris, pĕrăgĭtāre |
| III sing. | pĕrăgĭtātur |
| I plur. | pĕrăgĭtāmur |
| II plur. | pĕrăgĭtamĭni |
| III plur. | pĕrăgĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pĕrăgĭtābar |
| II sing. | pĕrăgĭtabāris, pĕrăgĭtabāre |
| III sing. | pĕrăgĭtabātur |
| I plur. | pĕrăgĭtabāmur |
| II plur. | pĕrăgĭtabamĭni |
| III plur. | pĕrăgĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | pĕrăgĭtābor |
| II sing. | pĕrăgĭtabĕris, pĕrăgĭtabĕre |
| III sing. | pĕrăgĭtabĭtur |
| I plur. | pĕrăgĭtabĭmur |
| II plur. | pĕrăgĭtabimĭni |
| III plur. | pĕrăgĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | peragitatus, a, um sum |
| II sing. | peragitatus, a, um es |
| III sing. | peragitatus, a, um est |
| I plur. | peragitati, ae, a sumus |
| II plur. | peragitati, ae, a estis |
| III plur. | peragitati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | peragitatus, a, um eram |
| II sing. | peragitatus, a, um eras |
| III sing. | peragitatus, a, um erat |
| I plur. | peragitati, ae, a eramus |
| II plur. | peragitati, ae, a eratis |
| III plur. | peragitati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | peragitatus, a, um ero |
| II sing. | peragitatus, a, um eris |
| III sing. | peragitatus, a, um erit |
| I plur. | peragitati, ae, a erimus |
| II plur. | peragitati, ae, a eritis |
| III plur. | peragitati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | pĕrăgĭter |
| II sing. | pĕrăgĭtēris, pĕrăgĭtēre |
| III sing. | pĕrăgĭtētur |
| I plur. | pĕrăgĭtēmur |
| II plur. | pĕrăgĭtemĭni |
| III plur. | pĕrăgĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pĕrăgĭtārer |
| II sing. | pĕrăgĭtarēris, pĕrăgĭtarēre |
| III sing. | pĕrăgĭtarētur |
| I plur. | pĕrăgĭtarēmur |
| II plur. | pĕrăgĭtaremĭni |
| III plur. | pĕrăgĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | peragitatus, a, um sim |
| II sing. | peragitatus, a, um sis |
| III sing. | peragitatus, a, um sit |
| I plur. | peragitati, ae, a simus |
| II plur. | peragitati, ae, a sitis |
| III plur. | peragitati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | peragitatus, a, um essem |
| II sing. | peragitatus, a, um esses |
| III sing. | peragitatus, a, um esset |
| I plur. | peragitati, ae, a essemus |
| II plur. | peragitati, ae, a essetis |
| III plur. | peragitati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | pĕrăgĭtāre |
| II plur. | pĕrăgĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | pĕrăgĭtātor |
| III sing. | pĕrăgĭtātor |
| II plur. | |
| III plur. | pĕrăgĭtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| peragitatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| pĕrăgĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | peragitatus, a, um esse |
| Plurale: | peragitati, ae, a esse |
| FUTUR |
| peragitatum esse |
| GERUNDIVO |
| pĕrăgĭtandus, a, um | |