Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | percomis |
| Gen. | percomis |
| Dat. | percomi |
| Acc. | percomem |
| Abl. | percomi |
| Voc. | percomis |
| PLURIEL |
| Nom. | percomes |
| Gen. | percomĭum |
| Dat. | percomĭbus |
| Acc. | percomes |
| Abl. | percomĭbus |
| Voc. | percomes |
| SINGULIER |
| Nom. | percomis |
| Gen. | percomis |
| Dat. | percomi |
| Acc. | percomem |
| Abl. | percomi |
| Voc. | percomis |
| PLURIEL |
| Nom. | percomes |
| Gen. | percomĭum |
| Dat. | percomĭbus |
| Acc. | percomes |
| Abl. | percomĭbus |
| Voc. | percomes |
| SINGULIER |
| Nom. | percome |
| Gen. | percomis |
| Dat. | percomi |
| Acc. | percome |
| Abl. | percomi |
| Voc. | percome |
| PLURIEL |
| Nom. | percomĭa |
| Gen. | percomĭum |
| Dat. | percomĭbus |
| Acc. | percomĭa |
| Abl. | percomĭbus | |