Déclinaison / Conjugueur latin
praedemno - Diathèse active
(praedemno, praedemnas, praedemnavi, praedemnāre, praedemnatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praedemno |
| II sing. | praedemnas |
| III sing. | praedemnat |
| I plur. | praedemnāmus |
| II plur. | praedemnātis |
| III plur. | praedemnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedemnābam |
| II sing. | praedemnābas |
| III sing. | praedemnābat |
| I plur. | praedemnabāmus |
| II plur. | praedemnabātis |
| III plur. | praedemnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praedemnābo |
| II sing. | praedemnābis |
| III sing. | praedemnābit |
| I plur. | praedemnabĭmus |
| II plur. | praedemnabĭtis |
| III plur. | praedemnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praedemnavi |
| II sing. | praedemnavisti |
| III sing. | praedemnavit |
| I plur. | praedemnavĭmus |
| II plur. | praedemnavistis |
| III plur. | praedemnavērunt, praedemnavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedemnavĕram |
| II sing. | praedemnavĕras |
| III sing. | praedemnavĕrat |
| I plur. | praedemnaverāmus |
| II plur. | praedemnaverātis |
| III plur. | praedemnavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praedemnavĕro |
| II sing. | praedemnavĕris |
| III sing. | praedemnavĕrit |
| I plur. | praedemnaverĭmus |
| II plur. | praedemnaverĭtis |
| III plur. | praedemnavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praedemnem |
| II sing. | praedemnes |
| III sing. | praedemnet |
| I plur. | praedemnēmus |
| II plur. | praedemnētis |
| III plur. | praedemnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedemnārem |
| II sing. | praedemnāres |
| III sing. | praedemnāret |
| I plur. | praedemnarēmus |
| II plur. | praedemnarētis |
| III plur. | praedemnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praedemnavĕrim |
| II sing. | praedemnavĕris |
| III sing. | praedemnavĕrit |
| I plur. | praedemnaverĭmus |
| II plur. | praedemnaverĭtis |
| III plur. | praedemnavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedemnavissem |
| II sing. | praedemnavisses |
| III sing. | praedemnavisset |
| I plur. | praedemnavissēmus |
| II plur. | praedemnavissētis |
| III plur. | praedemnavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praedemna |
| II plur. | praedemnāte |
| FUTUR |
| II sing. | praedemnāto |
| III sing. | praedemnāto |
| II plur. | praedemnatōte |
| III plur. | praedemnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praedemnans, –antis |
| FUTUR |
| praedemnatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praedemnāre |
| PARFAIT |
| praedemnavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praedemnatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praedemnatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praedemnandi |
| Datif: | praedemnando |
| Accusatif: | ad praedemnandum |
| Ablatif: | praedemnando |
| SUPIN |
| praedemnatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEDEMNO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
