Déclinaison / Conjugueur latin
praedemnor - Diathèse passive
(praedemno, praedemnas, praedemnavi, praedemnāre, praedemnatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praedemnor |
| II sing. | praedemnāris, praedemnāre |
| III sing. | praedemnātur |
| I plur. | praedemnāmur |
| II plur. | praedemnamĭni |
| III plur. | praedemnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedemnābar |
| II sing. | praedemnabāris, praedemnabāre |
| III sing. | praedemnabātur |
| I plur. | praedemnabāmur |
| II plur. | praedemnabamĭni |
| III plur. | praedemnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praedemnābor |
| II sing. | praedemnabĕris, praedemnabĕre |
| III sing. | praedemnabĭtur |
| I plur. | praedemnabĭmur |
| II plur. | praedemnabimĭni |
| III plur. | praedemnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praedemnatus, a, um sum |
| II sing. | praedemnatus, a, um es |
| III sing. | praedemnatus, a, um est |
| I plur. | praedemnati, ae, a sumus |
| II plur. | praedemnati, ae, a estis |
| III plur. | praedemnati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedemnatus, a, um eram |
| II sing. | praedemnatus, a, um eras |
| III sing. | praedemnatus, a, um erat |
| I plur. | praedemnati, ae, a eramus |
| II plur. | praedemnati, ae, a eratis |
| III plur. | praedemnati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praedemnatus, a, um ero |
| II sing. | praedemnatus, a, um eris |
| III sing. | praedemnatus, a, um erit |
| I plur. | praedemnati, ae, a erimus |
| II plur. | praedemnati, ae, a eritis |
| III plur. | praedemnati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praedemner |
| II sing. | praedemnēris, praedemnēre |
| III sing. | praedemnētur |
| I plur. | praedemnēmur |
| II plur. | praedemnemĭni |
| III plur. | praedemnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedemnārer |
| II sing. | praedemnarēris, praedemnarēre |
| III sing. | praedemnarētur |
| I plur. | praedemnarēmur |
| II plur. | praedemnaremĭni |
| III plur. | praedemnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praedemnatus, a, um sim |
| II sing. | praedemnatus, a, um sis |
| III sing. | praedemnatus, a, um sit |
| I plur. | praedemnati, ae, a simus |
| II plur. | praedemnati, ae, a sitis |
| III plur. | praedemnati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedemnatus, a, um essem |
| II sing. | praedemnatus, a, um esses |
| III sing. | praedemnatus, a, um esset |
| I plur. | praedemnati, ae, a essemus |
| II plur. | praedemnati, ae, a essetis |
| III plur. | praedemnati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praedemnāre |
| II plur. | praedemnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praedemnātor |
| III sing. | praedemnātor |
| II plur. | |
| III plur. | praedemnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praedemnatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praedemnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praedemnatus, a, um esse |
| Plurale: | praedemnati, ae, a esse |
| FUTUR |
| praedemnatum esse |
| GERUNDIVO |
| praedemnandus, a, um | |