Déclinaison / Conjugueur latin
praelior - Diathèse active
(praelior, praeliāris, praeliāri, praeliatus, praeliatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | praelior |
| II sing. | praeliāris, praeliāre |
| III sing. | praeliātur |
| I plur. | praeliāmur |
| II plur. | praeliamĭni |
| III plur. | praeliantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeliābar |
| II sing. | praeliabāris, praeliabāre |
| III sing. | praeliabātur |
| I plur. | praeliabāmus |
| II plur. | praeliabamĭni |
| III plur. | praeliantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praeliābor |
| II sing. | praeliabĕris, praeliabĕre |
| III sing. | praeliabĭtur |
| I plur. | praeliabĭmur |
| II plur. | praeliabimĭni |
| III plur. | praeliabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeliatus, a, um sum |
| II sing. | praeliatus, a, um es |
| III sing. | praeliatus, a, um est |
| I plur. | praeliati, ae, a sumus |
| II plur. | praeliati, ae, a estis |
| III plur. | praeliati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeliatus, a, um eram |
| II sing. | praeliatus, a, um eras |
| III sing. | praeliatus, a, um erat |
| I plur. | praeliati, ae, a eramus |
| II plur. | praeliati, ae, a eratis |
| III plur. | praeliati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeliatus, a, um ero |
| II sing. | praeliatus, a, um eris |
| III sing. | praeliatus, a, um erit |
| I plur. | praeliati, ae, a erimus |
| II plur. | praeliati, ae, a eritis |
| III plur. | praeliati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praelier |
| II sing. | praeliēris, praeliēre |
| III sing. | praeliētur |
| I plur. | praeliēmur |
| II plur. | praeliemĭni |
| III plur. | praelientur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeliārer |
| II sing. | praeliarēris, praeliarēre |
| III sing. | praeliarētur |
| I plur. | praeliāremur |
| II plur. | praeliaremĭni |
| III plur. | praeliarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeliatus, a, um sim |
| II sing. | praeliatus, a, um sis |
| III sing. | praeliatus, a, um sit |
| I plur. | praeliati, ae, a simus |
| II plur. | praeliati, ae, a sitis |
| III plur. | praeliati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeliatus, a, um essem |
| II sing. | praeliatus, a, um esses |
| III sing. | praeliatus, a, um esset |
| I plur. | praeliati, ae, a essemus |
| II plur. | praeliati, ae, a essetis |
| III plur. | praeliati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praeliāre |
| II plur. | praeliamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praeliātor |
| III sing. | praeliātor |
| II plur. | |
| III plur. | praeliantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praeliāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praeliatus, a, um esse |
| Plurale: | praeliati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | praeliatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | praeliatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praelians, antis |
| FUTUR |
| praeliatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | praeliatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praeliandi |
| Datif: | praeliando |
| Accusatif: | praeliandum |
| Ablatif: | praeliando |
| |
| GERUNDIVO |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAELIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|