Déclinaison / Conjugueur latin
praesentĭo - Diathèse active
(praesentĭo, praesentis, praesensi, praesentīre, praesensum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praesentĭo |
| II sing. | praesentis |
| III sing. | praesentit |
| I plur. | praesentīmus |
| II plur. | praesentītis |
| III plur. | praesentĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesentiēbam |
| II sing. | praesentiēbas |
| III sing. | praesentiēbat |
| I plur. | praesentiebāmus |
| II plur. | praesentiebātis |
| III plur. | praesentiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praesentĭam |
| II sing. | praesentĭes |
| III sing. | praesentĭet |
| I plur. | praesentiēmus |
| II plur. | praesentiētis |
| III plur. | praesentĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | praesensi |
| II sing. | praesensisti |
| III sing. | praesensit |
| I plur. | praesensĭmus |
| II plur. | praesensistis |
| III plur. | praesensērunt, praesensēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesensĕram |
| II sing. | praesensĕras |
| III sing. | praesensĕrat |
| I plur. | praesenserāmus |
| II plur. | praesenserātis |
| III plur. | praesensĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praesensĕro |
| II sing. | praesensĕris |
| III sing. | praesensĕrit |
| I plur. | praesenserĭmus |
| II plur. | praesenserĭtis |
| III plur. | praesensĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praesentĭam |
| II sing. | praesentĭas |
| III sing. | praesentĭat |
| I plur. | praesentiāmus |
| II plur. | praesentiātis |
| III plur. | praesentĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesentīrem |
| II sing. | praesentīres |
| III sing. | praesentīret |
| I plur. | praesentirēmus |
| II plur. | praesentirētis |
| III plur. | praesentīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praesensĕrim |
| II sing. | praesensĕris |
| III sing. | praesensĕrit |
| I plur. | praesenserĭmus |
| II plur. | praesenserĭtis |
| III plur. | praesensĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesensissem |
| II sing. | praesensisses |
| III sing. | praesensisset |
| I plur. | praesensissēmus |
| II plur. | praesensissētis |
| III plur. | praesensissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesenti |
| II plur. | praesentīte |
| FUTUR |
| II sing. | praesentīto |
| III sing. | praesentīto |
| II plur. | praesentitōte |
| III plur. | praesentiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praesentiens, –ientis |
| FUTUR |
| praesensūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praesentīre |
| PARFAIT |
| praesensisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praesensūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praesensūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praesentiendi |
| Datif: | praesentiendo |
| Accusatif: | ad praesentiendum |
| Ablatif: | praesentiendo |
| SUPIN |
| praesensum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESENTIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
