Déclinaison / Conjugueur latin
praesentĭor - Diathèse passive
(praesentĭo, praesentis, praesensi, praesentīre, praesensum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praesentĭor |
| II sing. | praesentīris, praesentīre |
| III sing. | praesentītur |
| I plur. | praesentīmur |
| II plur. | praesentimĭni |
| III plur. | praesentiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesentiēbar |
| II sing. | praesentiebāris, praesentiebāre |
| III sing. | praesentiebātur |
| I plur. | praesentiebāmur |
| II plur. | praesentiebamĭni |
| III plur. | praesentiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praesentĭar |
| II sing. | praesentiēris, praesentiēre |
| III sing. | praesentiētur |
| I plur. | praesentiēmur |
| II plur. | praesentiemĭni |
| III plur. | praesentientur |
| PARFAIT |
| I sing. | praesensus, –a, –um sum |
| II sing. | praesensus, –a, –um es |
| III sing. | praesensus, –a, –um est |
| I plur. | praesensi, –ae, –a sumus |
| II plur. | praesensi, –ae, –a estis |
| III plur. | praesensi, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesensus, –a, –um eram |
| II sing. | praesensus, –a, –um eras |
| III sing. | praesensus, –a, –um erat |
| I plur. | praesensi, –ae, –a eramus |
| II plur. | praesensi, –ae, –a eratis |
| III plur. | praesensi, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praesensus, –a, –um ero |
| II sing. | praesensus, –a, –um eris |
| III sing. | praesensus, –a, –um erit |
| I plur. | praesensi, –ae, –a erimus |
| II plur. | praesensi, –ae, –a eritis |
| III plur. | praesensi, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praesentĭar |
| II sing. | praesentiāris, praesentiāre |
| III sing. | praesentiātur |
| I plur. | praesentiāmur |
| II plur. | praesentiamĭni |
| III plur. | praesentiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesentīrer |
| II sing. | praesentirēris, praesensirēre |
| III sing. | praesentirētur |
| I plur. | praesentirēmur |
| II plur. | praesentirēmini |
| III plur. | praesentirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praesensus, –a, –um sim |
| II sing. | praesensus, –a, –um sis |
| III sing. | praesensus, –a, –um sit |
| I plur. | praesensi, –ae, –a simus |
| II plur. | praesensi, –ae, –a sitis |
| III plur. | praesensi, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesensus, –a, –um essem |
| II sing. | praesensus, –a, –um esses |
| III sing. | praesensus, –a, –um esset |
| I plur. | praesensi, –ae, –a essemus |
| II plur. | praesensi, –ae, –a essetis |
| III plur. | praesensi, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesentīre |
| II plur. | praesentimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praesentītor |
| III sing. | praesentītor |
| II plur. | – |
| III plur. | praesentiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praesensus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praesentīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praesensus, –a, –um esse |
| Plurale: | praesensi, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praesensum esse |
| GERUNDIVO |
| praesentiendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praesensu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESENTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
