Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | praesentor |
| II sing. | praesentāris, praesentāre |
| III sing. | praesentātur |
| I plur. | praesentāmur |
| II plur. | praesentamĭni |
| III plur. | praesentantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesentābar |
| II sing. | praesentabāris, praesentabāre |
| III sing. | praesentabātur |
| I plur. | praesentabāmur |
| II plur. | praesentabamĭni |
| III plur. | praesentabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praesentābor |
| II sing. | praesentabĕris, praesentabĕre |
| III sing. | praesentabĭtur |
| I plur. | praesentabĭmur |
| II plur. | praesentabimĭni |
| III plur. | praesentabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praesentatus, –a, –um sum |
| II sing. | praesentatus, –a, –um es |
| III sing. | praesentatus, –a, –um est |
| I plur. | praesentati, –ae, –a sumus |
| II plur. | praesentati, –ae, –a estis |
| III plur. | praesentati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesentatus, –a, –um eram |
| II sing. | praesentatus, –a, –um eras |
| III sing. | praesentatus, –a, –um erat |
| I plur. | praesentati, –ae, –a eramus |
| II plur. | praesentati, –ae, –a eratis |
| III plur. | praesentati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praesentatus, –a, –um ero |
| II sing. | praesentatus, –a, –um eris |
| III sing. | praesentatus, –a, –um erit |
| I plur. | praesentati, –ae, –a erimus |
| II plur. | praesentati, –ae, –a eritis |
| III plur. | praesentati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praesenter |
| II sing. | praesentēris, praesentēre |
| III sing. | praesentētur |
| I plur. | praesentēmur |
| II plur. | praesentemĭni |
| III plur. | praesententur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesentārer |
| II sing. | praesentarēris, praesentarēre |
| III sing. | praesentarētur |
| I plur. | praesentarēmur |
| II plur. | praesentaremĭni |
| III plur. | praesentarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praesentatus, –a, –um sim |
| II sing. | praesentatus, –a, –um sis |
| III sing. | praesentatus, –a, –um sit |
| I plur. | praesentati, –ae, –a simus |
| II plur. | praesentati, –ae, –a sitis |
| III plur. | praesentati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesentatus, –a, –um essem |
| II sing. | praesentatus, –a, –um esses |
| III sing. | praesentatus, –a, –um esset |
| I plur. | praesentati, –ae, –a essemus |
| II plur. | praesentati, –ae, –a essetis |
| III plur. | praesentati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesentāre |
| II plur. | praesentamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praesentātor |
| III sing. | praesentātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praesentantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praesentatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praesentāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praesentatus, –a, –um esse |
| Plurale: | praesentati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praesentatum esse |
| GERUNDIVO |
| praesentandus, –a, –um |
| SUPIN |
| praesentatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESENTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
