Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | reconciliatus |
| Gen. | reconciliati |
| Dat. | reconciliato |
| Acc. | reconciliatum |
| Abl. | reconciliate |
| Voc. | reconciliato |
| PLURIEL |
| Nom. | reconciliati |
| Gen. | reconciliatōrum |
| Dat. | reconciliatis |
| Acc. | reconciliatos |
| Abl. | reconciliati |
| Voc. | reconciliatis |
| SINGULIER |
| Nom. | reconciliată |
| Gen. | reconciliatae |
| Dat. | reconciliatae |
| Acc. | reconciliatam |
| Abl. | reconciliată |
| Voc. | reconciliatā |
| PLURIEL |
| Nom. | reconciliatae |
| Gen. | reconciliatārum |
| Dat. | reconciliatis |
| Acc. | reconciliatas |
| Abl. | reconciliatae |
| Voc. | reconciliatis |
| SINGULIER |
| Nom. | reconciliatum |
| Gen. | reconciliati |
| Dat. | reconciliato |
| Acc. | reconciliatum |
| Abl. | reconciliatum |
| Voc. | reconciliato |
| PLURIEL |
| Nom. | reconciliata |
| Gen. | reconciliatōrum |
| Dat. | reconciliatis |
| Acc. | reconciliata |
| Abl. | reconciliata |
| Voc. | reconciliatis |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RECONCILIATUS100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|